Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Ως προϊόν γαλλογερμανικού συμβιβασμού θεωρήθηκαν οι επιλογές για την ηγεσία των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών θεσμών: της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ. Η Γερμανία ενισχύει τον ηγετικό της ρόλο με την υποψηφιότητα της υπουργού Άμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στη θέση της προέδρου της Κομισιόν, με τη Γαλλία να «παίρνει» την ΕΚΤ, με την υποψηφιότητα της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία πριν πάει στο ΔΝΤ ήταν υπουργός Οικονομικών στην κεντροδεξιά κυβέρνηση Φιγιόν το 2010. Η υποψηφιότητα της Φον ντερ Λάιεν δεν ενθουσίασε ιδιαιτέρως τη σοσιαλδημοκρατική πλευρά, ενώ η υποψηφιότητα Λαγκάρντ κρίνεται ως «μάννα εξ ουρανού», καθώς η υπέρμαχος της νομισματικής υπερχαλάρωσης ετοιμάζεται για νέα ποσοτική χαλάρωση ή επαναγορά ομολόγων. Χαράς ευαγγέλια για τις αγορές…
H τοποθέτηση μιας υπουργού Άμυνας στην υπ’ αριθμόν ένα πολιτική θέση της Ε.Ε. ενισχύει μια αυξανόμενη τάση στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης. Η Φον ντερ Λάιεν έχει ταχθεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο υπέρ της στρατιωτικοποίησης της Ε.Ε., προκειμένου να εξελιχθεί σε στρατιωτική δύναμη, που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα. Η Φον ντερ Λάιεν είναι μέλος των κυβερνήσεων Μέρκελ από το 2005. Αρχικά ως υπουργός Οικογένειας, ύστερα ως υπουργός Εργασίας και από τον Δεκέμβριο του 2013 ως υπουργός Άμυνας. Στη διάρκεια της θητείας της ως υπουργού Άμυνας οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν από 30 σε 45 εκατ. ευρώ.
Έχει καλές σχέσεις με το ΝΑΤΟ και θεωρείται από τις κυρίαρχες προσωπικότητες, που πιέζει για την ενίσχυση της βορειοατλαντικής συμμαχίας στα σύνορα με τη Ρωσία. Για τον λόγο αυτό χαίρει της στήριξης των κυβερνήσεων της ανατολικής Ευρώπης. Παράλληλα προωθεί την ιδέα για τη δημιουργία ευρωστρατού.
Όσο για τη Λαγκάρντ, τα διεθνή ΜΜΕ δίνουν έμφαση στις «αντιγερμανικές» προτροπές της για χρησιμοποίηση των γερμανικών πλεονασμάτων υπέρ της τόνωσης της οικονομίας και της ένθερμης υποστήριξής της στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η θητεία της στο ΔΝΤ πέρα από κάποια «γαλλική φινέτσα» δεν έφερε καμία ουσιαστική αλλαγή στον ρόλο του Ταμείου ως παγκόσμιου θεματοφύλακα των πολιτικών λιτότητας και καταστροφής των ασθενέστερων οικονομιών του ευρωπαϊκού Νότου, όπως η ελληνική.
Οι αλλαγές στις δύο κορυφαίες θέσεις των οργάνων της Ε.Ε., έπειτα μάλιστα από σκληρά παζάρια, κάθε άλλο παρά ευοίωνες είναι για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής Ευρώπης…
ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr
