Γράφει ο Νίκος Λοχοβίτης
(Πρόεδρος ΕΔΟΠ—ΔΕΗ ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ)
Το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί επιβιώνουμε με μισθούς – χαρτζιλίκια, σε συνθήκες που το κόστος ζωής εκτοξεύεται, επιβεβαιώνουν τα συγκεντρωτικά στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για το 2023, προσθέτοντας ακόμα περισσότερους λόγους για μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία της 28ης Φλεβάρη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 700.000 εργαζόμενοι – δηλαδή 3 στους 10 – έχουμε μισθό που δεν φτάνει ούτε τα 800 ευρώ μεικτά, ενώ πάνω από 280.000 είναι όσοι καλούμαστε να βγάλουμε τον μήνα με λιγότερα από 500 ευρώ μεικτά!
Αυτή είναι η πραγματικότητα σε αριθμούς για την εργατική τάξη, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση καμαρώνει για τις «αυξήσεις» – ψίχουλα στον κατώτατο μισθό και για το μούφα, το δήθεν «ξεπάγωμα» των τριετιών, μέσα από το οποίο η εργοδοσία κλέβει προϋπηρεσία 12 ετών από χιλιάδες εργαζόμενους.
Αυτή η πραγματικότητα, των μισθών που μέχρι τις 19 κάθε μήνα γίνονται «ατμός», δεν μπορεί να αναστραφεί με τις κυβερνητικές φανφάρες περί «αύξησης του μέσου μισθού», αφού ακόμα κι αυτή η «αύξηση» κατά 6,3% (74,6 ευρώ) έχει ήδη χαθεί στις συμπληγάδες της ακρίβειας και της φορομπηξίας.
Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ εκτιμούσε ότι μόνο το 2022 ο πραγματικός μισθός είχε μειωθεί κατά 7,4%, ενώ για το 2024 το κράτος αναμένεται να αυξήσει τα φορολογικά του έσοδα, λόγω αυτής της περιβόητης αύξησης του μέσου μισθού, κατά 6,2 δισ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι, αν συνυπολογιστεί και η μεγαλύτερη «φορολογητέα ύλη» από τα νέα «τεκμήρια» στους βιοπαλαιστές ΕΒΕ.
Δηλαδή ακόμα κι αυτά τα …74,6 ευρώ μεικτά καραδοκούν να τα βουτήξουν από τη μία η εφορία και από την άλλη οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως τα σούπερ μάρκετ με τις απλησίαστες τιμές, οι πάροχοι Ενέργειας με τα χρωματιστά τιμολόγια, οι κλινικάρχες της εμπορευματοποιημένης και ιδιωτικοποιημένης Υγείας, οι φροντιστηριάρχες κ.ά.
Πρόκειται για το ζοφερό τοπίο που φέρει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες νομοθέτησαν τη συμπίεση του μισθού με πάμπολλους τρόπους: Από την επίθεση στις ΣΣΕ (με το 75% των εργαζομένων να μην καλύπτονται πλέον από κλαδική Σύμβαση, ενώ παραμένει η απαγόρευση συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού) μέχρι την επέκταση της εργασίας – λάστιχο, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να μειώνει ακόμα περισσότερο το «κόστος» του εργάτη. Μιλάμε για το νόμο Αχτσιόγλου-Βρούτση, το νόμο Χατζηδάκη του 2021, πάλι το νόμο του Χατζηδάκη το 2023 για 13 ώρες συνεχόμενης δουλειάς και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Τα ίδια τα στοιχεία του «Εργάνη» καταγράφουν πάνω από 300.000 εργαζόμενους που εργάζονται λιγότερο από 20 ώρες τη βδομάδα, ενώ κάθε μήνα οι νέες προσλήψεις είναι σχεδόν κατά το ήμισυ μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης.
Και αν αυτή η γενικευμένη επίθεση στο εισόδημα είναι η μία όψη του νομίσματος, στην άλλη όψη είναι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων τα οποία εκτινάσσονται, με τις 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες να καταγράφουν π.χ. το 2022 αύξηση 75,5% στα κέρδη τους, φτάνοντας τα 25,1 δισ. ευρώ. ‘Η των σούπερ μάρκετ, που ξεπέρασαν τα 11 δισ. το 2023, και των ενεργειακών ομίλων, εκ των οποίων οι μεγαλύτεροι είχαν πάνω από 1,6 δισ. κέρδη το 2022.
Την ίδια στιγμή που το κράτος τρίβει τα χέρια του για τη φορομπηξία και φοροληστεία στον λαό, οι τράπεζες εδώ και 10 χρόνια δεν πληρώνουν φόρους με τον γνωστό σε όλους μας «αναβαλλόμενο φόρο», οι δε εφοπλιστές απολαμβάνουν τη γνωστή «εθελοντική φορολόγηση» και την «νόμιμη» θεσμοθέτηση 58 φοροαπαλλαγών!
Το τι μπορεί πραγματικά να σταθεί «αντίπαλο δέος» σε αυτήν τη γενικευμένη επίθεση για τα κέρδη των λίγων το αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι αγώνες των εργαζομένων, οι αγώνες μας σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερους όρους εργασίας, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
Τώρα λοιπόν είναι η μεγάλη ώρα για την απεργιακή κλιμάκωση, με την προετοιμασία της πανελλαδικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη. Για να ξεδιπλώσουμε ακόμα πιο επιθετικά τις διεκδικήσεις μας για ουσιαστική ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και ανάκτηση απωλειών, για φτηνό ρεύμα και τρόφιμα, για δωρεάν Υγεία και Παιδεία, κόντρα στους αντιλαϊκούς νόμους της σημερινής και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που υπηρετούν τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου.
Την ώρα που 38 Εργατικά Κέντρα ανάμεσα τους τα εργατικά κέντρα Αθήνας- Πάτρας-Πειραιά και Αμαλιάδας, 13 μεγάλες Ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ έχουν προκηρύξει απεργία για τις 28 Φλεβάρη η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ προτείνει απεργία για τον Απρίλη-ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι δηλαδή- και από κοντά τα άφαντα εξαπτέρυγα του όπως το Εργατικό Κέντρο Πύργου, είναι η ώρα της μάχης για όλους εμάς τους εργαζόμενους για το δίκιο μας. Στους δρόμους του αγώνα, στο δρόμο που κρίνεται το δίκιο !
Δεν αφήνουμε στιγμή να πάει χαμένη για τη μαζική, οργανωμένη και συλλογική συμμετοχή στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση στον Πύργο.
Μετατρέπουμε την 28η Φλεβάρη, ημέρα που ένα χρόνο πριν έγινε το έγκλημα στα Τέμπη, από ημέρα πένθους σε ημέρα αγώνα. Για να μην ξεχαστεί το έγκλημα αυτό, στέλνουμε με τη συμμετοχή μας μαζί με τους βιοπαλαιστές αγρότες, τους μικρούς επαγγελματίες, φοιτητές-μαθητές και εκπαιδευτικούς, ηχηρή απάντηση και από τον νομό Ηλείας ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !
Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
Αυτή η αναμέτρηση μπροστά στις 28 Φλεβάρη, μας αφορά όλους μας, κάθε εργαζόμενο, κάθε σωματείο και κάθε συνδικαλιστή.
Τώρα είναι ώρα μάχης !
