Γράφει η Αγγελική Λευθεριώτη
Σας έχει τύχει να γνωρίσετε κάποιον, και να αναρωτηθείτε:
-Τι μου χρωστά Ο Θεός και μου έστειλε έναν τέτοιο άνθρωπο? να “τρελαθείς” από χαρά που ήρθε στη ζωή σου!!!
Και εκείνος κάθε μέρα να σου το επιβεβαιώνει!!!!
Ώσπου μια μέρα πριν να σηκώσεις το βλέμμα σου προς τον ουρανό, να ρίξεις μια γρήγορη ματιά στο “πάτωμα σου” και το μόνο που αντικρίζεις είναι “λάσπες” Βλέπεις εκείνος δεν το “είδε” ποτέ έτσι. Με θράσος “επέλεξε”να περάσει την “πόρτα” σου με τα “λασπωμένα” του παπούτσια έχοντας απώτερο σκοπό να ρημάξει ότι έχεις! Να σε κάνει να χάσεις την πίστη σου στους ανθρώπους,να σε γεμίσει ανασφάλειες και το βασικότερο? Να χάσεις την πίστη στον ίδιο σου τον εαυτό.
Να σε βάλει στην διαδικασία να αμφιβάλεις για τον τρόπο που σκέφτεσαι.
Να μην υπάρχει ίχνος της αυθεντικής προηγούμενης εκδοχής του εαυτού σου. Η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση σου πλέον να σε έχουν εγκαταλείψει. Να νιώθεις πως εσύ ευθυνεσαι που έγιναν έτσι τα πράγματα και εκείνος άλλαξε.
Να “λιμοκτονείς” και να σου πετά μερικά “ψίχουλα” βαφτίζοντας τα ενδιαφέρον και εσύ να πείθεις τον εαυτού σου πως αυτός είναι ο τρόπος, έτσι ΠΡΈΠΕΙ να γίνει.
Τροφοδοτώντας με αυτό τον τρόπο όσο περισσότερο μπορείς τον αχόρταγο εγωπαθή “καταπιόνα” του. Όπου στην ουσία είναι το μόνο που επιθυμεί.
Να έχει καταπατήσει κάθε χιλιοστό της αξιοπρέπειας σου.
Να νιώθεις ανήμπορος,γονατισμένος και κάθε λεπτό που περνά να σε βρίσκει με μείον μια ανάσα.!!!
Άνθρωποι έχετε απέραντη δύναμη μέσα σας, μην επιτρέπετε πλέον σε αυτά τα ψυχικά άρρωστα δίποδα όντα να προκαλούν τόσο πόνο.
Οι ψυχές και οι άνθρωποι δεν είναι παιχνίδια, κάνεις δεν ήρθε σε τούτο τον κόσμο για να “γιατρέψει” τις ανασφάλειες κανενός, ούτε για να “πληρώσει” κρίματα άλλων…
Να τους κόβετε μαχαίρι…..Πριν το μαχαίρι κόψει εσάς….!
