*Σήμερα εορτάζει το ιστορικό Μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στην Μητέρα του Χριστού
*Ένα αφιέρωμα από το Skalistiri.news στο ιστορικό και Θαυματουργό μοναστήρι της Παναγίας
Γράφει ο Θοδωρής Λάμπρος
Η εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε μέσα σε μια σπηλιά να αιωρείται και να ακτινοβολεί φως ήταν η αφορμή για να πάρει σάρκα και οστά και να διατηρηθεί στην περιοχή για πάνω από τετρακόσια χρόνια. Άντεξε στο διάβα των αιώνων από επιδρομές, από τους κατακτητές Οθωμανούς αλλά και από σεισμούς. Σήμερα συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ορθόδοξης πίστης και παράδοσής μας.
Ο λόγος για το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Κρεμαστής που βρίσκεται ανατολικά από το χωριό Λαμπέτι, δυτικά του χωριού Λάνθι και βόρεια των χωριών Βαρβάσαινα και Κολύρι σε υψόμετρο 334 μέτρων. To skalistiri.news βρέθηκε σήμερα στο ιστορικό μοναστήρι το οποίο εορτάζει την μνήμη της Παναγίας και μίλησε με την Ηγουμένη Μοναχή Νυμφοδώρα (φωτό) που αναφέρθηκε στην ιστορία του μοναστηριού.
«Το μοναστήρι χρονολογείται από το 1600 αλλά οι πατέρες το χρονολογούν ακόμα ποιο παλιά. Η εικόνα βρέθηκε πάνω στο βουνό, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η εκκλησία μέσα σε μια σπηλιά. Στην σπηλιά που ήταν η εικόνα υπήρχε μια μικρή τρύπα. Αυτή η μικρή τρύπα έγινε μετά το ιερό της σπηλιάς. Από την τρύπα αυτή οι ποιμένες που είχαν τα βοσκοτόπια τους στην περιοχή έβλεπαν την νύχτα ένα φως. Νόμιζαν στην αρχή ότι ήταν πυγολαμπίδες που πετούν την νύχτα. Όμως το φως ήταν συνεχές και αμετακίνητο. Τότε οι ποιμένες σκέφτηκαν ότι δεν ήταν πυγολαμπίδες. Ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού και έδεσαν άνθρωπο με σκοινί και από την τρύπα που έβλεπαν το φως, ο άνθρωπος που ήταν δεμένος είδε την εικόνα της Παναγίας να αιωρείται, δηλαδή να μην είναι κάπου κρεμασμένη. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν την ονόμασαν Παναγία η Κρεμαστή. Έτσι πήρε την ονομασία του το μοναστήρι. Βέβαια πήραν την εικόνα και αποφάσισαν να χτίσουν εκκλησία σε ένα ίσιο μέρος στην περιοχή. Όμως η εικόνα έφευγε, πήγαινε στο αρχικό της μέρος και έβλεπαν το φως. Οι κάτοικοι τότε πίστεψαν ότι η Παναγία ήθελε να μείνει στο μέρος που βρέθηκε. Τότε άνοιξαν την σπηλιά και την έκαναν εκκλησία. Το μοναστήρι πρώτα ήταν ανδρικό. Οι πατέρες έκαναν ότι μπορούσαν και μάλιστα είχαν κατασκευάσει και στασίδια ξύλινα και τέμπλο.
Αυτά όμως επειδή ήταν ξύλινα και λόγω του υγρού εδάφους της περιοχής σάπισαν. Τότε ο σύλλογος των Ηλείων της Αμερικής με πρωτοπόρο τον Κοροβέση έστειλαν χρήματα και κατασκεύασαν μαρμάρινο τέμπλο και στασίδια. Το καμπαναριό επίσης το κατασκεύασε με δωρεά ο Πύργιος Νικόλαος Κοροβέσης. Έφτιαξε το καμπαναριό και τις σκάλες, καθώς και το μικρό περίπτερο που υπάρχει στην είσοδο εις μνήμη των γονέων του. Επίσης μας βοήθησε με τις ηλεκτρικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις. Ήταν ο μεγαλύτερος ευεργέτης και δωρητής αυτής της μονής και μετά ακολούθησαν κι άλλοι το παράδειγμα του».
«Χτυπήθηκε από τον σεισμό
αλλά στάθηκε ξανά στα πόδια του»
Συνεχίζοντας η Ηγουμένη Νυμφοδώρα αναφέρθηκε στον μεγάλο σεισμό που χτύπησε το μοναστήρι του 1965 τονίζοντας τα εξής:
«To μοναστήρι υπέστη σοβαρές ζημιές το 1965 από τον σεισμό και μέναμε σε σκηνές για περίπου έξι μήνες. Ήρθε τότε ο στρατός η λεγόμενη ΜΟΜΑ και το έχτισε. Αλλά και ο απλός κόσμος βοήθησε σημαντικά το μοναστήρι με υλικά (τσιμέντα, σίδερα) όπως και οι μεγάλοι πολιτικοί από την περιοχή μας την εποχή εκείνη.
Σήμερα στο μοναστήρι είμαστε 10 μοναχές, έρχεται συχνά κόσμος για να το επισκεφθεί και το ευλαβούνται. Η χάρη της Παναγίας δεν είναι μόνο εδώ στα περίχωρα αλλά παντού. Έρχονται απ’ όλη την Ελλάδα επισκέπτες και τώρα στην χάρη της έρχονται αρκετοί που το ευλαβούνται. Το μοναστήρι εορτάζει 22 με 23 Αυγούστου. Τώρα εορτάζει η Σκαφιδιά. Παλαιότερα το μοναστήρι ήταν μετόχι της Σκαφιδιάς. Η μεν Σκαφιδιά εορτάζει τώρα στις 15 Αυγούστου, η δε Κρεμαστή στις 23.
Ο ποιμενάρχης μας κ.κ. Γερμανός είναι φιλομόναχος, αγαπάει τα μοναστήρια τα οποία έχει ζήσει χρόνια στην περιοχή είτε ως Πρωτοσύγκελος είτε ως Αρχιμανδρίτης».
«Σε αυτή την ζωή χρειάζεται κάποιο δυναμάρι
για να μας βοηθήσει. Αυτό είναι η πίστη και η προσευχή»
Σε ερώτηση του skalistiri.news για το εάν η νεολαία βρίσκεται κοντά στην εκκλησία η ηγουμένη Νυμφοδώρα σημείωσε τα εξής:
«Μπορεί κάποιο ποσοστό να έχει κοντραριστεί με την εκκλησία, όμως υπάρχει πιστός κόσμος και ευλαβής που αισθάνεται την ανάγκη και νοιώθει ότι πρέπει να μπει μέσα στην κιβωτό, την εκκλησία μας για να πάρει κουράγιο, δύναμη και να προχωρήσει στον δύσκολο αγώνα της ζωής. Εμείς εδώ τα βλέπουμε. Έρχονται καθημερινά στο μοναστήρι άνθρωποι πικραμένοι, προβληματισμένοι, στεναχωρημένοι και προσεύχονται στην εικόνα της Παναγίας.
Η πίστη είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος γεννιέται με την πίστη. Αλλά σαν άνθρωποι που ξεφεύγουμε, την πίστη την θάβουμε στο υποσυνηδειτό μας. Το ψαλτήρι μας λέει κύριε μέσα στην δοκιμασία αμέσως συνερχόμαστε και σκεφτόμαστε ότι μόνο κοντά σου θα βρούμε την δύναμη, την παρηγοριά και την σωτηρία.
Όταν πιστεύεις όλα θα τα αντιμετωπίσεις. Γιατί σε αυτή την ζωή χρειάζεται κάποιο δυναμάρι για να μας βοηθήσει. Αυτό είναι η πίστη και η προσευχή. Σε εμάς του Ορθόδοξους Έλληνες ο Χριστός κατοικεί μέσα μας. Αν με τις απροσεξίες μας λίγο τον αμελήσουμε, εδώ είμαι λέει, μέσα σας. Είναι μέσα μας, και με αυτόν προχωράμε. Να λέμε Κύριε πρόσθεσέ μου πίστη και βοήθησέ με να ακολουθήσω το θέλημά σου. Εκκλησία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Γιατί μέσα σε αυτή ενυπάρχει ο Ιησούς Χριστός».
(Η εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε μέσα σε μια σπηλιά να αιωρείται και να ακτινοβολεί φως ήταν η αφορμή για να πάρει σάρκα και οστά και να διατηρηθεί στην περιοχή για πάνω από τετρακόσια χρόνια)
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 29 Ιουλίου 1976 το ιερό σπήλαιο έπαθε κατολίσθηση. Τα πάντα καλύφθηκαν με χώμα εκτός από την εικόνα της Παναγίας, το ανθοδοχείο και το καντήλι που ήταν αναμμένο ακόμα. Αυτά ήταν ανέπαφα και γύρω παντού χώμα.!!
Υπάρχουν αρκετά θαύματα καταγεγραμμένα που καταλογίζονται στην Παναγία την Κρεμαστή. Αναφορές και μαρτυρίες για θεραπείες δαιμονισμένων, θαύματα τεκνογονίας, θεραπείες οφθαλμών και θεραπείες ανίατων νοσημάτων.
Για αυτό θα πρέπει πάντα να έχουμε πίστη μέσα μας και να αφιερώνουμε λίγο από τον χρόνο μας κάθε Κυριακή για να πάμε στον οίκο του Χριστού και να παρακολουθούμε την Θεία Λειτουργία. Όπως ετοιμαζόμαστε για να πάμε να διασκεδάσουμε ή να κάνουμε κάποια άλλη δραστηριότητα μας, έτσι θα πρέπει να πηγαίνουμε στον οίκο του Χριστού, να προσευχόμαστε, να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, στους Αγίους της εκκλησίας μας και να μην χάνουμε ποτέ την πίστη μας.
