Σε ηλικία 92 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο γνωστός καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος, ο οποίος γεννήθηκε το 1931 στο Κοπανάκι Μεσσηνίας. Την τέχνη του την είχε διδάξει και στον γιό του τον Κώστα, μαζί με τον οποίο λειτουργούσαν το Θέατρο Σκιών Καραγκιόζη – Θανάση και Κώστα Σπυρόπουλου.
Ποιος ήταν ο Θανάσης Σπυρόπουλος
Ο Θανάσης Σπυρόπουλος πρωτοείδε Καραγκιόζη στο καφενείο του πατέρα του. “Το πανί, οι φιγούρες πίσω από αυτό, οι φωνές, ο φωτισμός” ήταν τα ερεθίσματα που τον έκαναν αρχικά στην ηλικία περίπου των 15 χρόνων βοηθό-μαθητή στον τοπικό καραγκιοζοπαίκτη Βασίλη Φιλντισάκο.
Μαθητεύοντας κοντά του έμαθε τις παραστάσεις και τα μυστικά της τέχνης. Ήταν επί 16 συνεχόμενα χρόνια πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών. Είναι συλλέκτης του Θεάτρου Σκιών με μεγάλη συλλογή από φιγούρες και σκηνικά από όλους τους καραγκιοζοπαίκτες (Φρίξο Γαζεπίδη, Βασίλη Ανδρικόπουλο (Βασίλαρος), Αβραάμ Αντωνάκο κ.ά.).
Έχει δώσει παραστάσεις στο εξωτερικό και για 10 συνεχόμενα χρόνια έπαιζε στην τότε ΕΡΤ2 τις ιστορίες του Καραγκιόζη, μέσα από την εκπομπή του “Χρόνια Συντροφιά με τον Καραγκιόζη”. Το μεγαλείο της ψυχής του και το ταλέντο του τον έκαναν να πάρει τον τίτλο του “Εθνικού Καραγκιοζοπαίκτη”.
Συλλυπητήριο μήνυμα του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργου Κουμεντάκη
«Από τα 15 του χρόνια μέχρι και λίγο πριν το τέλος, ο Θανάσης Σπυρόπουλος αγάπησε και υπηρέτησε το Θέατρο Σκιών, διατήρησε την παράδοση αυτού του ξεχωριστού θεατρικού είδους και το εμπλούτισε με δικούς του χαρακτήρες, έργα, φιγούρες και με τα θέατρα που δημιούργησε. Η προσφορά του στο λαϊκό θεατρικό δρώμενο, το οποίο αποτελεί εγγεγραμμένο στοιχείο στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, υπήρξε πολύτιμη, τόσο με την καλλιτεχνική του παρουσία πίσω από το πανί, με τις τηλεοπτικές του εκπομπές, με τις οποίες πλησίασε ένα ευρύτερο κοινό, καθώς και με το έργο του επί 16 χρόνια, ως πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών. Τον αποχαιρετούμε με εκτίμηση στην προσφορά του σε ένα καλλιτεχνικό είδος, ιδιαίτερα σημαντικό για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό, το οποίο επηρέασε πολλούς άλλους καλλιτέχνες και υπήρξε πάντοτε συνυφασμένο με τη χαρά και το γέλιο. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του.»
