Του Κώστα Διαμαντόπουλου
(Οδοντίατρος, ΜSc, πρώην Διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας)
Το δίλημμα οικονομία ή υγεία είναι ψευδεπίγραφο. Υγεία και οικονομία αλληλοεπιδρούν ευρισκόμενες σε μια σχέση βαθιάς αλληλεξάρτησης.
Σε μια δύσκολη επιδημιολογικά περίοδο με αρκετές αβεβαιότητες αυτό που κερδίζεις σήμερα στο πεδίο της οικονομίας χαλαρώνοντας τα μέτρα Δημόσιας Υγείας θα το πληρώσεις ακριβότερα στο μέλλον.
Θα το πληρώσουμε σε ανθρώπινες ζωές όταν από τα τέλη Μαρτίου ο ημερήσιος αριθμός θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού είναι σταθερά μεγαλύτερος των θανάτων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τον Ιούλιο η απόκλιση διευρύνεται διαρκώς.
Θα το πληρώσουμε στη λειτουργία του συστήματος υγείας όταν δοκιμάζονται οι αντοχές του προσωπικού οι οποίες εξαντλούνται.
Θα το πληρώσουμε στα νοσοκομεία σε κόστος νοσηλείας ασθενών με COVID 19 (από 14/3/20 μέχρι τις 4/4/21 υπολογίστηκε στα 633 εκατ. ευρώ χωρίς να περιλαμβάνει επενδύσεις, μέσα ατομικής προστασίας κτλ)
Θα το πληρώσουμε στην κάμψη της τακτικής λειτουργίας του ΕΣΥ και τις ανικανοποίητες ανάγκες που αναδύονται.
Θα το πληρώσουμε στο βάθεμα των ανισοτήτων όταν η πανδημία πλήττει περισσότερο τα φτωχότερα και πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού.
Θα το πληρώσουμε σε απώλεια παραγωγικότητας.
Φοβάμαι ότι δεν είναι μόνο το πολιτικό κόστος που δυσκολεύει τη λήψη των αποφάσεων υποεκτιμώντας τη μυστική βουή του επερχομένου.
Είναι η ιδεολογική προσέγγιση που δεν κατανοεί την πολυπλοκότητα των φαινομένων και την ακραία αλληλεξάρτηση υγείας και οικονομίας.
