Γράφει ο Γιώργος ΤΑΚΗ Δόξας
«Όπως ακριβώς δεν υπάρχει τίποτε πιο ισχυρό και πιο λαµπρό
από το φως του ήλιου, έτσι δεν υπάρχει αγώνας µεγαλύτερος ή λαµπρότερος από αυτόν της Oλυµπίας»
ΠΙΝ∆ΑΡΟΣ (518-437πΧ)
Εικοσιπέντε (25) αιώνες πρίν οι Αρχαίοι Ηµών Πρόγονοι διεξήγαγαν πλήθος Πανελλήνιων Αγώνων µε στόχο πρωτίστως παιδευτικό. Κοινό στοιχείο τους ήταν το έπαθλο: στους Ολυµπιακούς στεφάνι από αγριελιά, στα Πύθια (στους ∆ελφούς) δάφνινο στεφάνι, στα Ίσθµια κλαδί πεύκου, στα Νέµεα κοτσάνι από σέλινο.
Το βραβείο µε την ταπεινότητά του προσέδιδε ηθική αξία στον νικητή.
Ολόκληρο το πνεύµα του αρχαίου Eλληνικού Πολιτισµού συµπηκνώθηκε µέσα στον θεσµό αυτών των Αγώνων. Και το Φώς της Ολυµπίας (Φλόγα-Φωτιά=Γνώση) µεταλαµπάδευσε σε ολόκληρο τον κόσµο τις αξίες του.
Το 776πΧ έχουµε επίσηµα την έναρξη των Ολυµπιακών Αγώνων, οι οποίοι πλέον λειτουργούν ως βάση για την ιστορική χρονολόγηση
των σηµαντικών γεγονότων της εποχής. Εν έτη 2022, 25 αιώνες αργότερα,
οι Ολυµπιακοί Αγώνες εξακολουθούν να αποτελούν το µοναδικό συλλογικό διεθνές γεγονός.
Όλοι οι λαοί ανεξαρτήτου ισχύος και µεγέθους επιδιώκουν να αναµετρηθούν µεταξύ τους σε ένα περιβάλλον Ειρήνης και Φιλίας.
Να συναγωνισθούν µε τη δική τους θέληση, επί ίσοις όροις, αποδεχόµενοι ειρηνικά το αποτέλεσµα.
Καταρίπτοντας τα σύνορα ∆ύσης και Ανατολής, εξαλείφωντας το διαχωρισµό δυνάµεων και υπερδυνάµεων, ρίχνονται στον αγώνα για την επίτευξη του ακατόρθωτου.
Και το καταφέρνουν. Το Πνεύµα των Ολυµπιακών Αγώνων ως πρέσβειρα ισότητας και δικαιοσύνης καλεί την ανθρωπότητα να ξανα-θυµηθεί τις αξίες εκείνες που θα την κάνουν να ευηµερεί
και να δηµιουργεί συλλογικά «για το καλό & αγαθό».
Κι αν σήµερα στους µοντέρνους µας καιρούς κλονίζονται οι βάσεις της συνεννόησης ανάµεσα στους λαούς
µε ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα,
το Φως της Ολυµπίας παραµένει άσβεστο µέσα στους αιώνες, σαν ένας φάρος να µας υπενθυµίζει
Πως πρέπει να αγωνιζόµαστε, Πως πρέπει να ζούµε.
