Το Ταμείο Ανάκαμψης θα μπορούσε να αποτελέσει τη χρυσή αναπτυξιακή ευκαιρία, όπως θα μπορούσε και να αποτελέσει το τελευταίο τραίνο που βλέπει η χώρα να περνά από μπροστά της. Το συνολικό του ύψος αναμένεται να ανέλθει στα 32 δις € και είναι δυνατόν, κάτω από ειδικές συνθήκες, να προσελκύσει επιπλέον 57 δις € ιδιωτικών επενδύσεων.
Ποιό είναι όμως το στοιχείο που θα καταστήσει το Ταμείο Ανάκαμψης θετικό ή αρνητικό στοιχείο για την εξέλιξη της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας;
Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στην ποιότητα της σύνθεσης του. Προσδιορίζεται ουσιαστικά στο ποσοστό της εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Είναι φανερό ότι αν όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες αγοραστούν από το εξωτερικό τότε όχι μόνο δεν θα υπάρξει άμεσο όφελος για την Ελληνική οικονομία αλλά θα επιβαρυνθεί το ισοζύγιο πληρωμών, με αποτέλεσμα να έχουμε περαιτέρω προβλήματα στα ελλείμματα της χώρας μας.
Αντίθετα, εάν το Ταμείο Ανάκαμψης αποτελέσει το έναυσμα για την κινητοποίηση παραγωγικών δυνάμεων της χώρας και τη συμμετοχή τους, σε ένα μεγάλο ποσοστό στην υλοποίηση του, τότε τα αποτελέσματα θα είναι πολύ διαφορετικά. Υπάρχουν μελέτες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι με τη εύστοχη εφαρμογή του, το Ταμείο Ανάκαμψης θα μπορούσε να συνδράμει αποφασιστικά, ώστε, στα τέλη της δεκαετίας, η Ελληνική κοινωνία και οικονομία να επανακτήσει το βιοτικό επίπεδο που είχε πριν από την κρίση.
Το μεγάλο ποσοστό εθνικής προστιθέμενης αξίας αναμένεται να δημιουργήσει μεγαλύτερη απασχόληση. Παράλληλα, επειδή το Ταμείο Ανάκαμψης στοχεύει σε τομείς υψηλής προτεραιότητας, αναμένεται να προκαλέσει αύξηση της ζήτησης τεχνογνωσίας. Η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να καλύψει, αλλά και να εκπαιδευτεί για να καλύψει, αυτή τη ζήτηση. Επισημαίνεται ότι κατέχουμε από τα μεγαλύτερα ποσοστά πτυχιούχων στην Ευρώπη. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι τα τελευταία χρόνια παρουσιάστηκε το φαινόμενο του brain drain. 500.000, κατά τεκμήριο υψηλής εκπαίδευσης, νέα παιδιά αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Για όλους αυτούς τους νέους που δίκαια απαιτούν καλύτερη ποιότητα ζωής, εργασία ανάλογη των προσόντων και της εκπαίδευσης τους και ένα σύγχρονο θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο, το Ταμείο Ανάκαμψης μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο να προσφέρουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες στην πατρίδα τους.
Δυστυχώς, τα σήματα που εκπέμπει η κυβέρνηση είναι αρνητικά. Ο ουσιαστικός αποκλεισμός των Μικρό Μεσαίων Επιχειρήσεων από το Ταμείο Ανάπτυξης είναι γεγονός, που έχουν καταγγείλει όλοι οι φορεί τους. Ας δούμε όμως και μία άλλη πολιτική επιλογή. Την περίφημη αγορά των Rafale. Στα 3,5 δις €, συνολικού κόστους, δεν υπάρχει η πρόβλεψη για ούτε ένα (1) € εγχώριας προστιθέμενης αξίας! Για το λόγο αυτό διαμαρτυρήθηκε και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ).
Είναι προφανές ότι για να μην χάσουμε άλλο ένα τραίνο χρειάζεται μία διαφορετική πολιτική. Μία πολιτική με όραμα, που δεν θα κάνει απλώς τον «τροχονόμο» στα συμφέροντα και δεν θα χρησιμοποιεί το κράτος ως λάφυρο, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη και θα αποδεικνύει έμπρακτα την εμπιστοσύνη της στους νέους, που αποτελούν το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Νίκη Κοκκαλιάρη
