Το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, 27ης Μαρτίου 2020, αναρτήθηκαν στη «Διαύγεια» οι αποφάσεις για τη διάλυση των συμβάσεων κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου Πάτρας – Πύργου. Πρόκειται για 4 συμβάσεις, επικυρωμένες από το ελληνικό κοινοβούλιο, που προέκυψαν από διαγωνιστικές διαδικασίες, στις οποίες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε εκπτώσεις ύψους 50% στον αρχικό τους προϋπολογισμό, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις δύο χρόνων με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να γίνει ο δρόμος ως αυτοκινητόδρομος. Κι αυτό παρόλο που ο κυκλοφοριακός φόρτος οδηγούσε σε κατασκευή δρόμου με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση χωρίς διαχωριστική νησίδα. Παρά τις σχετικές ενστάσεις της Επιτροπής, έγινε δυνατό να επιτευχθεί η έγκριση και η χρηματοδότηση του έργου με 293 εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Συνοχής και να ξεκινήσει η υλοποίησή του τον Μάιο του 2019, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και διαχωριστική νησίδα. Στο συγκεκριμένο έργο, αν είχαμε τις πολύ μικρές εκπτώσεις που η ΝΔ είχε κανονίσει, όπως στην Ολυμπία Οδό, απλώς δεν θα είχαμε την έγκριση της χρηματοδότησης του έργου ως αυτοκινητόδρομου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο αρμόδιος Υπουργός, από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων του, όχι μόνο δεν προχώρησε ως όφειλε στην υπογραφή των συμβάσεων στις οποίες δεν είχαν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες, όχι μόνο δεν προχώρησε το έργο καταφεύγοντας στον επιλαχόντα, στις συμβάσεις όπου ο μειοδότης κηρύχθηκε έκπτωτος, ώστε το έργο να παραδοθεί νομίμως μέχρι το 2023, αλλά δήλωσε ότι τον ενοχλούσε η κατασκευή του έργου με οκτώ εργολαβίες. Παρακάμπτοντας το γεγονός ότι ο εθνικός νόμος και η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζουν ότι όταν υπάρχει ένα μεγάλο έργο που έχει αυτοτελή τμήματα, η δημοπράτηση πρέπει να γίνεται ξεχωριστά για να μην υπάρξει συσσώρευση πολλών έργων σε λίγες εταιρίες. Άλλωστε η δική τους κυβέρνηση, το 2009, στο «Άκτιο-Αμβρακία», είχε επιλέξει το «σπάσιμο» σε τέσσερις εργολαβίες! Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρος τα παραμύθια περί κατάτμησης.
Ο κ. Καραμανλής θέλει να επιστρέψει το έργο στην παραχωρησιούχο εταιρία («Ολυμπία Οδό») που το είχε «ξεφορτωθεί» το 2013! Η πράξη του αυτή ολοκληρώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα με την οριστική διάλυση των εν εξελίξει τεσσάρων εργολαβιών, μια ενέργεια την οποία το υπουργείο κοινοποίησε μέσω nonpaper! Ο Υπουργός έδωσε για ακόμη μια φορά έωλες υποσχέσεις για την ολοκλήρωση του έργου και την ένταξή του για χρηματοδότηση στην επόμενη προγραμματική περίοδο 2021-2027. Γνωρίζει βέβαια ότι όλα αυτά τελούν υπό την αίρεση των αποφάσεων των ευρωπαϊκών θεσμών, διότι δεν έχει ακόμη λάβει απαντήσεις από τις αρμόδιες επιτροπές για το αν εγκρίνουν την πρόθεσή του να αναθέσει το έργο στην «Ολυμπία Οδό», ούτε αν προτίθενται να χρηματοδοτήσουν τα σχέδιά του. Επιπλέον, δεν έχει ακόμη λάβει γραπτή αποδοχή της κατασκευής του έργου από την ανωτέρω κοινοπραξία ή έστω επίσημη τοποθέτηση των εκπροσώπων της. Χωρίς να υπολογιστούν οι τεράστιες καθυστερήσεις και το επιβαρυμένο κόστος που μπορεί να επιφέρουν οι όποιες δικαστικές διεκδικήσεις στις οποίες, τουλάχιστον μια εταιρία που μέχρι χθες κατασκεύαζε τον αυτοκινητόδρομο έχει δηλώσει ότι θα προσφύγει.
Ο Υπουργός Υποδομών τηρώντας πιστά την πολιτική γραμμή της κυβέρνησής του θεωρεί ότι βρίσκει την κατάλληλη χρονική στιγμή να μετατρέψει την κρίση σε «ευκαιρία». Εκμεταλλεύεται τις δύσκολες αυτές ώρες που η χώρα μας δοκιμάζεται από την πρωτοφανή υγειονομική κρίση του κορονοϊού για να βάλει στην ουσία ταφόπλακα στο ζωτικής σημασίας έργο για τη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου, τον αυτοκινητόδρομο Πάτρας – Πύργου, σε ένα εγκεκριμένο, χρηματοδοτημένο και κατασκευαζόμενο ευρωπαϊκό έργο. Δεν υπολογίζει στο ελάχιστο τις αντιρρήσεις και τις δυναμικές αντιδράσεις σε αυτά του σχέδια από τις δημοτικές αρχές και τους φορείς της Αχαΐας, της Ηλείας, της Μεσσηνίας, της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου, όπως είχαν εκφραστεί στα τέλη Φεβρουαρίου στην κινητοποίηση στο Βουπράσιο. Αυτό αποδεικνύει, για ακόμη μια φορά, ότι πρόκειται για μια πολιτική ηγεσία που «δεν δίνει δεκάρα» για το τι θέλουν και ζητούν οι πολίτες της περιοχής, αλλά ενδιαφέρεται μόνο πώς θα εξοφλήσει προεκλογικές υποσχέσεις σε συγκεκριμένα συμφέροντα. Το Πάτρα – Πύργος, αν ποτέ γίνει κανονικός αυτοκινητόδρομος, θα έχει κόστος λόγω των διοδίων που θα «καρπώνεται» η εργολαβική κοινοπραξία.
Πρόκειται για έναν ολοφάνερο εμπαιγμό προς τους χιλιάδες πολίτες της δυτικής Πελοποννήσου και των νησιών,οι οποίοι ήδη έχουν πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια βαρύ φόρο αίματος για αυτόν τον δρόμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, μόνο την τελευταία δεκαετία 2009-2019, μετρήσαμε συνολικά 556 θύματα (130 νεκρούς, 75 σοβαρά και 351 ελαφρά τραυματίες). Από εδώ και πέρα για ό,τι συμβεί, η ευθύνη θα βαραίνει τον Υπουργό Υποδομών και την κυβέρνησή του.
Οι Νομαρχιακές Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ
Αχαΐας, Ζακύνθου, Ηλείας, Κεφαλληνίας, Μεσσηνίας
