Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σήμερα Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλη-σία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρέθα,πού ἔζησε τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ. καὶ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς προύχοντες τῆς πόλης Νέγρας στὴν Αἰθιοπία. Ὅταν ἀσπάσθηκε τὸ χριστιανισμό, διακρι-νόταν γιὰ τὴν εὐσέβεια καὶ τὶς πολλές του ἀγαθοεργίες. Κοντά του μαζεύτηκε ἕνας ὅμιλος ἀπὸ ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ καθημερινό τους ἔργο εἶχαν τὴν διδασκαλία τοῦ θείου λόγου.
Ἡ πρόοδος αὐτὴ τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Ἐκκλησία τῆς Νέγρας, ἐξήγειρε τὸ φανατισμὸ τῶν εἰδωλολατρῶν, καὶ συνέλαβαν τὸν Ἀρέθα μὲ τοὺς συνεργάτες του. Ὁ Ἀρέθας ἦταν τότε γέροντας. Οἱ ἐχθροὶ τῆς πίστης τοῦ συνέστησαν νὰ λυπηθεῖ τὰ γεράματά του καὶ νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε ὁ Ἀρέθας ἔδωσε γενναία ἀπάντηση: «Στὴν διάρκεια τῆς ζωῆς μου, εἶπε, διέπραξα πολλὰ ἁμαρτήματα. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ καθάρισε ἀπ’ αὐτὰ διὰ τῆς θυσίας Του καὶ μὲ τὴν πίστη μου πρὸς Αὐτόν. Καὶ ἀπὸ ἄνθρωπο ἀπώλειας μὲ ἔκανε κληρονόμο τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς. Τώρα μοῦ προσφέρει καὶ ἄλλη τιμή. Μοῦ δίνει τὴν εὐκαιρία, ἀπὸ τὴν σάρκα ἑνὸς γέροντα νὰ προβάλει ἀθλητής, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἡ ἰσχὺς καὶ ἡ ἐλευθερία τοῦ πνεύματος μποροῦν νὰ καταφρονήσουν κάθε ἄνομη ἀπειλὴ καὶ βία καὶ νὰ καταισχύνουν τοὺς δυνατοὺς τῆς γῆς».
Ἡ ἀπάντηση αὐτὴ ἐξαγρίωσε περισσότερο τοὺς δημίους του, ποὺ ἀμέσως ἀποκεφάλισαν τὸν Μεγαλομάρτυρα Ἀρέθα.
Αὐτή ἡ ἐσωτερική πνευματική καλλιέργεια τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἀρέθα, ἀλλά καί κάθε μάρτυρος, ὁσίου, ἀσκητοῦ καί ἁγίου ἐπι-τυγχάνεται κάτω ἀπό ὁρισμένες προϋποθέσεις, πού πρἐπει νά βιώνει ὁ ἄνθρωπος.
Πρῶτον. Τό οἰκογενειακό περιβάλλον στό ὁποῖο γεννιέται καί μεγαλώνει κανείς συμβάλλει τά μέγιστα στήν διάπλαση τοῦ χαρα-κτήρα του, τοῦ τρόπου συμπεριφορᾶς του καί γενικά τῆς ὅλης προ-σωπικότητάς του. Βέβαια σημαντικό ρόλο διαδραματίζει καί τό κοι-νωνικό περιβάλλον. Ὅταν μέσα στήν οἰκογένεια ὑπάρχη ἀγάπη καί κατά συνέπεια ἁρμονικές σχέσεις καί ἀλληλοκατανόηση μεταξύ τῶν μελῶν της, τότε αὐτή ἡ ἀγάπη, ὅπως εἶναι φυσικό, διαχέεται καί στούς ἄλλους ἀνθρώπους, στό κοινωνικό περιβάλλον, τό ὁποῖο ἐπηρεάζεται θετικά. Στήν ἀντίθετη περίπτωση δημιουργοῦνται συγ-κρούσεις μέσα στήν οἰκογένεια, ἀλλά καί κοινωνική ἀναστάτωση, ἐπειδή οἱ ἐμπαθεῖς ἄνθρωποι ἐπηρεάζουν ἀρνητικά καί τούς κοινωνικούς θεσμούς.
Ἡ ἰδιοτέλεια, ἡ ἀλαζονεία καί ἡ προσκόλληση στούς ἐξωτερικούς τύπους δημιουργοῦν συγκρούσεις, πού φυγαδεύουν τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη ἀπό τήν οἰκογένεια καί τήν κοινωνία.
Ἐπίσης, εἶναι σημαντικό τό νά μάθη κανείς νά συγχωρῆ, γιατί ἔτσι διασφαλίζεται ἡ ὁμαλή λειτουργία τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας, καί ἀποφεύγονται συγκρούσεις, οἱ ὁποῖες προκαλοῦνται ἀπό τήν μανία τῆς ἐκδίκησης.
Δεύτερον. Ὁ ἄνθρωπος δέν πλάσθηκε γιά τά μικρά καί χαμερπῆ, ἀλλά γιά τά μεγάλα καί ὑψηλά. Δημιουργήθηκε κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, μέ τήν δυνατότητα νά φθάση στό καθ’ ὁμοίωση, δηλαδή στήν θέω-ση. Γι’ αὐτό, ὅταν δέν πραγματοποιῆ τόν σκοπό τῆς ζωῆς του, ἤτοι ὅταν δέν ἔχη κοινωνία μέ τόν Θεό, τότε δέν ὑπάρχει κάτι πού νά τόν ἱκανοποιῆ, δέν εὐχαριστιέται μέ τίποτε, δέν τόν χωράει, κυριο-λεκτικά, ὁ τόπος. Καί ψάχνει νά βρῆ ἐσωτερική πληρότητα καί νόη-μα ζωῆς στά ὑλικά ἀγαθά καί τίς αἰσθησιακές ἀπολαύσεις, μέ ἀπο-τέλεσμα νά ἀπογοητεύεται, ἀφοῦ δέν βρίσκει αὐτό πού ἀναζητᾶ. Ἔτσι, καί ὁ ἴδιος ταλαιπωρεῖται, ἀλλά ταλαιπωρεῖ καί τούς ἄλλους.
Οἱ περισσότερες συγκρούσεις μέσα στήν οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ σμικρογραφία τῆς κοινωνίας, συμβαίνουν ὅταν οἱ σύζυγοι δέν ἀποδέχονται ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὅταν ἡ παρουσία τοῦ ἑνός ἐνοχλῆ τόν ἄλλον ἀντί νά τόν χαροποιῆ, ὅταν θεωροῦν ὅτι τά παιδιά πού ἀπέκτησαν δέν εἶναι αὐτά πού θά ἤθελαν νά ἔχουν ἤ πού θά τούς ταίριαζαν. Ἀντίθετα, ὅταν κανείς ἀποδέχεται καί θεωρῆ τόν σύζυγο ἤ τήν σύζυγο καί τά παιδιά του ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ, καί χαίρεται γι’ αὐτούς, εὐχαριστώντας καί δοξολογώντας τόν Θεό, τότε παραμένει ἤρεμος καί εἰρηνικός.
Ἡ βίωση τοῦ τρόπου ζωῆς πού διδάσκει ἡ Ἐκκλησία καί τόν τρόπον αὐτόν βίωσε ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Ἀρέθας, ὁδηγεῖ στήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί τήν ἀπόκτηση τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀπό τήν φύση της εἶναι θυσία, προσφορά, ἀλλά καί πηγή ἔμπνευσης, ἐσωτερικῆς εἰρήνης καί πνευματικῆς χαρᾶς, μέ ἀποτέ-λεσμα νά καταστοῦμε μέτοχοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
ΑΜΗΝ.
