Στήλη Άλατος

Χθες Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία εόρτασε τήν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ, καθώς καί τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καί Οὐρανίων Ἀγγε-λικῶν Ταγμάτων. Πρόκειται γιά τή σύναξη, τή συνάθροιση δηλαδή ἡμῶν τῶν πιστῶν, πού εὔλογα θέσπισε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, γιά νά ἀποδώσει τήν πρέπουσα τιμή στούς λειτουργούς τοῦ Θεοῦ καί δικούς μας προστάτες καί φύλακες.

Οἱ Ἄγγελοι εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, γιατί, ἐκτός ἀπό τόν ὁρατό καί ὑλικό κόσμο, ὁ Θεός δημιούργησε καί τόν ἄϋλο καί ἀόρατο Ἀγγελικό κόσμο, ὡς Ποιητής «ὁρατῶν τέ πάντων καί ἀοράτων». Ἦρθαν στήν ὕπαρξη πρίν ἀπό τόν ὑλικό κόσμο. Ὡς πνεύματα εἶναι νοερές ὑπάρξεις, ἐπουράνιες, ἀσώματοι.Δηλαδή ἔχουν κάποιο σῶμα ἀλλά ὄχι  ὑλικό  σάν τό δικό μας. Εἶναι ἀεικίνητοι ἀλλά ὄχι πανταχοῦ παρόντες. Εἶναι κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον «λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν» (Ἑβρ. Α΄ 14). Δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τροφή καί δέν πεθαίνουν. Τό κύριο ἔργο τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων εἶναι νά ὑμνοῦν καί νά δοξολογοῦν ἀσταμάτητα τόν Θεό. Ἐπίσης εἶναι ἀγγελιοφόροι Του, ἐκτελοῦν ὁλοπρόθυμα τό θέλημα καί τίς ἐντολές Του καί φροντίζουν τούς ἀνθρώπους.

Εἰδικά σήμερα ἔρχεται στήν μνήμη μας τό «στῶμεν καλῶς» πού βροντοφώναξε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ὅταν ὁ Ἑωσφόρος ἐξέπεσε καί ἀπό Ἄγγελος ἔγινε διάβολος, συμπαρασύροντας στήν πτώση του ἱκα-νό ἀριθμό Ἀγγέλων πού μέ τήν πτώση τους ἔγιναν δαίμονες. Αὐτό τό «στῶμεν καλῶς» συγκράτησε τούς λοιπούς Ἁγίους Ἀγγέλους στήν θεία οἰκειότητα. Τό προβάλλει δέ ἡ Ἐκκλησία, γιά νά μᾶς ἐφιστήσει τήν προσοχή στόν διαρκή κίνδυνο πού ἐλλοχεύει στήν κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας, νά πέσουμε σέ κρίμα καί κατάκριμα. Ἄς μήν ἐπαναυό-μαστε λοιπόν, εἴμαστε σέ στάδιο ἀγώνα μέ προφανή τήν πιθανότη-τα τῆς πτώσης.Διά τοῦτο εἶναι ἀναγκαία ἡ πνευματική ἐπαγρύπνηση.

Οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι εἶναι τά κατ’ἐξοχήν πρότυπα ὑπακοῆς  στόν Θεό. Ἀπέδειξαν αὐτήν τήν ὑπακοή τους παραμένοντας πιστοί κοντά Του καί διακονώντάς Τον μέ ἀφοσίωση καί εὐγνωμοσύνη, διότι ὁ Θεός εἶναι δημιουργός τους καί δημιουργός τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἔκαναν, δηλαδή, αὐτό πού δέν ἔκανε τό τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου,πού τυφλωμένος ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί μή ἐκτιμώντας τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ, ἐπαναστάτησε ἐναντίον Του, γιά νά  γίνει αὐτός κύριος τοῦ σύμπαντος καί ὅλης τῆς κτίσεως.

Αὐτό ἀσφαλῶς δέν ἦτο δυνατόν νά γίνει, ἀλλά ἡ ὑπερηφάνεια καί ὁ ἐγωϊσμός τοῦ σκότισαν τόν νοῦ καί ἀπό φωτεινό πνεῦμα πού ἦταν ἔγινε σκοτεινό,ἀπό καθαρό καί ἀγαθό πού ἦταν, ἔγινε πονηρό καί δυστυχῶς ἐχθρός καί διάβολος τοῦ Θεοῦ, καί χωρίσθηκε ὁριστικά ἀπ’Αὐτόν.

Γι’αὐτό ἀντί νά διακονεῖ τόν Θεό, νά φυλάσσει καί νά προστατεύει κατ’ἐντολή Του τούς ἀνθρώπους, ὁ διάβολος τούς μισεῖ, τούς ἐχθρεύεται καί συκοφαντεῖ τόν Θεό στούς ἀνθρώπους, ὥστε νά τούς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί νά χάσουν ἔτσι οἱ ἄνθρωποι τήν εὐτυχία καί τήν μακαριότητα, πού ὁ Θεός προσφέρει.

Ἐμεῖς ὅμως, τιμώντας  σήμερα τούς ἁγίους Ἀγγέλους καί Ἀρχαγ-γέλους, τά πρότυπα αὐτά τῆς ὑπακοῆς καί τῆς πρόθυμης ἐφαρμογῆς τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμά τους.

Ἄς ἐπικαλούμεθα καθημερινά τήν βοήθεια καί τήν συμπαράστα-σή τους, γιά νά βαδίζουμε τήν σωτήρια ὁδό τοῦ Θεοῦ καί γιά νά κά-νουμε στή ζωή μας τό θέλημά Του, ὅπως τό κάνουν οἱ ἅγιοι ἄγγελοι. Πρός τοῦτο πρέπει νά εἴμεθα προσεκτικοί στήν ζωή μας, νά μήν ἐπα-ναστατοῦμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, εἴτε μέ λογισμούς, εἴτε μέ  πράξεις, νομίζοντας ὅτι ὁ Θεός μᾶς στερεῖ τήν ἐλευθερία μέ τόν νόμο   Του.

Γι’αὐτό ἄς προσπαθοῦμε νά μιμούμεθα τήν ὑπακοή τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί ἄς δοξολογοῦμε  μαζί τους τόν Θεό γιά ὅλες τίς δωρεές πού μᾶς χαρίζει, ἀλλά καί νά μή λυποῦμε μέ τήν ἄπρεπη συμπεριφορά μας τόν φύλακα ἄγγελόν μας γιά νά εἶναι πάντοτε συμπαραστάτης μας καί νά μεσιτεύει στόν Θεόν γιά μᾶς καί τήν σωτηρία μας.  ΑΜΗΝ.