Στήλη Άλατος

     Σήμερα Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τό θαῦμα πού ἐπραγματοποίησε ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ εἰς τήν Ἱεράπολη τῆς Φρυγίας. Τό θαῦμα αὐτό τό εἶχε προφη–τεύσει ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ὅτι δηλαδή ἡ περιοχή θά εὐλογηθεῖ ἀπό ἁγίασμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ.

     Πράγματι, στίς Κολοσσές, κοντά στήν Ἱεράπολη, ἀνέβλυσε ἁγίασμα, στό ὁποῖο προσήρχοντο πολλοί ἄνθρωποι καθημερινά καί ἐθεραπεύ-οντο ἀπό κάθε ἀσθένεια καί ἀνάγκη. Μεταξύ  τῶν πολλῶν ἀνθρώπων πού εὐεργετήθησαν ἀπό τό ἁγίασμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ἦτο καί ἡ κωφάλαλη κόρη ἑνός πλουσίου εἰδωλάτρη. Μπροστά στό μεγάλο αὐτό θαῦμα, πίστεψε ὁ ἴδιος καί ὅλη ἡ οἰκογένειά του καί βαπτίστηκαν, γενόμενοι ἔνθερμοι χριστιανοί. Ἀπό εὐγνωμοσύνη, ἔδωσε χρήματα γιά νά κτισθεῖ περικαλλής Ναός ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ταξιάρχη Μιχαήλ. Ἀργότερα ἕνας νεαρός, ὀνόματι Ἄρχιππος, ἔνιωσε ἔντονη ἐπιθυμία, νά ὑπηρετήσει στόν Ναό, ὡς νεωκόρος, καί ὁ ἴδιος γινόταν μάρτυρας καθημερινά τῶν θαυμασίων πού τελοῦνταν ἐκεῖ.Ὁ διάβολος ὅμως δέν ἄντεξε καί θέλησε διά τῶν ὀργάνων του νά χαλάσει τόν Ναό καί τό ἁγίασμα. Παρακίνησε λοιπόν τούς εἰδωλολάτρες τῆς περιοχῆς, ὥστε τά δύο ποτάμια πού περνοῦσαν ἀπό ἐκεῖ, νά τά ἑνώσουν καί νά τά στρέψουν κατά τοῦ Ναοῦ.  Τίς σατανικές αὐτές ἐργασίες εἶδε καί κατά-λαβε ὁ Ἄρχιππος, μέ δάκρυα στά μάτια προσευχόταν στόν Θεό καί στόν Ἀρχάγγελο νά ἐπέμβουν γιά νά μή πραγματοποιηθοῦν τά μιαρά σχέδια τῶν εἰδωλολατρῶν. Ὁ Ἀρχάγγελος κτυπᾶ μέ ραβδί τό μέρος μπροστά στόν Ναό, ἀνοίγοντας ἕνα βαθύ ρῆγμα, στό ὁποῖο χωνεύτηκαν τά νερά καί πέρασαν ἀπό τήν ἄλλη μεριά τοῦ Ναοῦ. Τά σχέδια τῶν υἱῶν τοῦ διαβόλου ἀπέτυχαν καί ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Ἀρχαγγέλου ἔκανε τούς πιστούς νά μεγαλύνουν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί νά ἐνισχυθοῦν ἀκόμη περισσότερο στήν πίστη τους.

           Δύο πράγματα προβάλλει ἡ Ἐκκλησία σήμερα ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου Μιχαήλ:

Πρῶτον, τή μαρτυρία της γιά τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ.

Ὁ ὑμνογράφος χαρακτηρίζει τόν Ταξιάρχη, πέραν τῶν ἄλλων, ὡς παραστάτη, ὡς πρωτοστάτη καί ὡς προστάτη. Εἶναι παραστάτης τοῦ Θεοῦ, «τῆς τρισηλίου Θεότητος» ὅπως ἀναφέρει καί καταυγάζεται ἀπό τίς θεϊκές ἐλλάμψεις, ζώντας πλούσια τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἐκδηλώνει ὡς δοξολογία πρός τόν Θεό καί ὡς «ἄνοιγμα» πρός τούς ὑπολοίπους Ἀγγέλους καί  ἀνθρώπους.

 Ὡς παραστάτης λοιπόν τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ εἶναι καί  πρωτοστάτης τῶν Ἀγγέλων, δηλαδή ὁ ἀρχηγός τους, πού τούς καθοδηγεῖ σέ ὅ,τι ὁ ἴδιος ἐπιτελεῖ∙ Δηλαδή δοξολογία πρός τόν Δημιουργό, ἀγάπη καί πρόνοια γιά τούς ἀνθρώπους.

    Ἔτσι ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, ὅπως καί οἱ λοιπές οὐράνιες δυνάμεις, γίνεται καί προστάτης τῶν ἀνθρώπων. Ἡ προστασία τοῦ ἀνθρώπου  διαπιστώνεται μέ τήν ἔννοια ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος προστατεύει τόν ἄν-θρωπο ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καί τῶν ἰδίων τῶν παθῶν του.

   Δεύτερον, ὁ ὑμνογράφος προβάλλοντας τό θαῦμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ὡς ἐνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία νά συσχετίσει τόν Ἀρχάγγελο μέ ἅγια καί σπουδαῖα πρόσωπα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως τόν Νῶε, τόν Μωϋσῆ, τόν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Μέ τόν Νῶε, γιά παράδειγμα, διότι ὅπως αὐτός κατασκεύασε τήν Κιβωτό, κατ’  ἐντολήν τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νά σωθοῦν ἄνθρωποι καί ζῶα ἀπό τόν κατακλυσμό, ἔτσι καί ὁ Ἀρχάγγελος, προκειμένου νά σώσει τόν Ναό του καί τούς πιστούς ἀνθρώπους ἀπό τόν κατακλυσμό τῶν ποταμιῶν,  «κατασκευάζει» ἕνα χωνί στό ἔδαφος, γιά νά ἀπορροφήσει τά νερά. Μέ τόν Μωϋςῆ πού διά τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας σώζονται ἀπό τά νερά οἱ Ἰσραηλίτες, καί στόν βράχο Χωρήβ ἔπειτα, κτυπᾶ μέ τό ραβδί καί βγαίνουν νερά γιά νά ξεδιψάσουν οἱ Ἰουδαῖοι. Ἔτσι καί μέ τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ  ἔχουμε καί πάλι ὕδατα καί σωτηρία ἀνθρώπων.

    Ἀπό τό θαῦμα  τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ διδασκόμεθα ὅτι:

    Α) Ὁ ὑμνογράφος εὔχεται, ὅπως τότε ὁ Ἀρχάγγελος ἔσωσε τόν Ναό ἀπό τόν κατακλυσμό τῶν ὑδάτων, ἔτσι καί ἐμεῖς νά τόν ἱκατεύσουμε,  νά ἐπέμβει γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τόν κατακλυσμό τῶν λογισμῶν μας.

  Β) Ἐνόψει τῆς παγκόσμιας οἰκονομικῆς καί ὑγειονομικῆς κρίσης, πού πρόκειται γιά  πνευματική κρίση καί πού τήν ζοῦμε ἔντονα καί ἐμεῖς, παρακαλοῦμε  νά ἐπέμβει ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ  σέ κάθε κατακλυσμό, σέ κάθε τσουνάμι ἀπειλητικό καί νά σταθεῖ μπροστά ἐκεῖνος. Μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά «χωνεύσει» αὐτό τό τσουνάμι καί τήν κάθε κρίση.

    Ἕνα μόνον ἀπαιτεῖται ἀπό ἐμᾶς.Γιά νά δοῦμε νά ἐνεργοποιεῖται αὐτή ἡ δύναμη τοῦ Ταξιάρχη, Ἀπαιτεῖται ἡ ζωντανή πίστη μας καί ἡ ἐπίκλη-σή του μέ πόθο θερμό. Αὐτό μᾶς λέει ἡ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, αὐτό ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριός μας, λέγοντάς μας :«αἰτεῖτε  καί δοθήσετε ὑμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε, καί ἀνοιγήσεται ὑμῖν»(Ματθαίου Ζ΄, 7).ΑΜΗΝ.