Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες,
τούς εὐσεβεῖς Ἄρχοντας, καί τόν εὐσεβήν Λαόν
Ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ
Ἔφυγε ὁ παλαιός χρόνος πού μᾶς γέμισε μέ κακές ἀναμνήσεις καί βιώματα μέ αὐτά πού βιώσαμε σ’ ἀνατολή καί δύση. Μέ τήν ἀνατολή τοῦ νέου ἔτους ὅλοι κάνουμε προβλέψεις καί εὐχόμεθα ἕνα καλύτερον ἔτος μέ εἰρήνη, ἑνότητα καί κατανόηση ὅλων μας. Πολλές φορές μένουμε στά λόγια καί δέν προχωροῦμε στήν πράξη.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εὔχεται χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς μας, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά κ.λ.π. Ἐμπνεόμεθα ἀπό τό σωτήριον αὐτό μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας μας ἤ ἀμφισβητοῦμε τά ὅσα μᾶς συμβουλεύει;
Πολύ διδακτικά ὁ Ἀπ. Παῦλος προτρέπει τόν Μαθητήν καί Ἐπίσκοπον Ἐφέσου Τιμόθεον καί δ’ αὐτοῦ ὅλους ἐμᾶς: «παρακαλῶ πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπέρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπέρ βασιλέων καί πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καί ἡσύχιον βίον διάγομεν ἐν πάσῃ εὐσεβίᾳ καί σεμνότητι». (Α΄ Τιμοθέου Β΄, 1-2). Αὐτές εἶναι οἱ προϋποθέσεις καί ἀρετές τοῦ Παναγίου Πνεύματος, πού καλλιεργοῦν πνευματικά τόν ἄνθρωπον καί δίνουν μία καλύτερη ποιότητα ζωῆς καί κοινωνίας.
Ὁ φωτισμός τοῦ Παναγίου Πνεύματος εἶναι ἀπαραίτητος διότι μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ματαιότητα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, τόν ὁποῖον ὁ ἄνθρωπος μέ τήν προπατορικήν του ἁμαρτία, στήν ὁποία μέ τήν θέλησή του προέβη παρασυρόμενος «ἀπό τόν ἀντίδικον διάβολον πού περιφέρεται σάν λιοντάρι πού βρυχᾶται ζητώντας κάποιον νά καταβροχθήση (Α΄ Πέτρου Ε΄, 8), ἐστιγμάτισε μέ τόν θάνατον καί τήν ροπή πρός τήν ἁμαρτία ἕνεκα τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας. Ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ροπῆς, ὅπως διαπιστώνουμε ὅλοι, εἶναι ἡ μεγάλη ταραχή καί ἀκαταστασία, ἡ ἀσθένεια καί ὁ πόλεμος, ἡ καταστροφή τῶν λαῶν καί τῶν ἀνθρωπίνων συνειδήσεων ἐξ αἰτίας τῆς ἰδιοποιήσεως τοῦ ἐπιγείου πλούτου ἀπό τούς ὀλίγους, ἡ ἀνέχεια, ἡ φτώχεια, ἡ ἀνεργία καί ἡ ἐκμετάλευση, ἡ δουλεία σέ κάθε μορφῆς εἴδωλο καί ἡ ὑποταγή στόν παγκόσμιον καί καταστροφικόν ξεπεσμόν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, λόγῳ τῆς ἀποστασίας τοῦ «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ» (Γεν. Α 26) πλασμένου ἀνθρώπου ἀπό τόν Δημιουργόν Του.
Σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ὁ ὁποῖος ὡς Ἐπίσκοπος Καισαρείας μέ τήν δημιουργίαν καί λειτουργίαν εὐαγῶν Ἱδρυμάτων ἀντιμετώπισε τίς κρίσεις τῆς ἐποχῆς του.
Μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σέ διορθώσεις τῶν κακῶν; Ὑπάρχει Ἐλπίδα ἀνάκαμψης;
Τίς συνθῆκες τῆς ζωῆς μας τίς προσδορίζουμε ἐμεῖς. Δέν μποροῦμε ἴσως ὡς μονάδες νά ἀποτρέψουμε τούς πολέμους καί νά λύσουμε τά μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Μποροῦμε ὅμως νά προσευχηθοῦμε ζητῶντας τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔκανε ὁ Προφήτης Ἠλίας ἐπάνω στό ὄρος τοῦ Καρμήλου καί ἔφερε ὁ Θεός τήν φωτιά γιά τήν θυσία.
Μπορεῖ νά ἐφαρμόσει ὁ καθένας στήν ζωή του τό δρόμο τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης.
Μποροῦμε νά ἐπηρεάσουμε ἀκόμη καί τούς πολιτικούς μας ἡγέτες. Ἄς τό ἐπιχειρήσουμε.
Καλή χρονιά καί εὐλογημένη. Τό νέον ἔτος 2024 εὐτυχές καί σωτήριον.
Μέ ἄπειρες πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ
ï ìçôñïðïëéôçó
† Ὁ Ἠλείας Αθανάσιος Β’
