Με έκπληξη αλλά και ανησυχία διαβάσαμε τις ανακοινώσεις του ΥΠΑΑΤ περί δημιουργίας Συμβουλευτικής Ομάδας για Χάραξη Στρατηγικής σε θέματα ελαιοκομίας.
Με έκπληξη διότι γίνεται πασιφανές ότι η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει Εθνική Στρατηγική για την ελαιοκομία!
Με ανησυχία διότι οι προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ είναι απλά και μόνο η δημιουργία επιτροπών, η δημιουργία επικοινωνιακών εντυπώσεων και οι εξαγγελίες μέτρων που ακόμα περιμένουμε να γίνουν πράξη.
Τον Σεπτέμβρη του 2019, η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ παρέλαβε από την ΕΔΟΕ (Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου) τις προτάσεις της σχετικά με την ανάπτυξη του ελαιοκομικού κλάδου. Εκείνη την περίοδο η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ σημείωνε: «Τη συγκεκριμένη Εθνική Στρατηγική πρέπει να την χαράξει η ΕΔΟΕ και το Υπουργείο θα την υπηρετήσει με μοναδικό γνώμονα την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος». Στις 17-2-2020, σε νέα συνάντηση του Υπουργείου με την ΕΔΟΕ, τέθηκε εκ νέου το θέμα της «ανάγκης εκπόνησης ενός στρατηγικού σχεδίου για την ανάπτυξη της ελαιοκομίας στην Ελλάδα, το οποίο θα αποτελέσει κοινό στόχο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της Διεπαγγελματικής Ελαιόλαδου».
Αν από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ υπήρχε τέτοια πρόθεση, τότε θα είχαν ήδη αξιοποιηθεί εδώ και 10 μήνες όλα εκείνα τα στοιχεία που βρήκε ως παρακαταθήκη από τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΑΑΤ.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ, μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, θεωρούμε αυτονόητη την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της χώρας, και βεβαίως του ελαιόλαδου, που είναι μια από τις ατμομηχανές της πρωτογενούς παραγωγής.
Σημειώνουμε δε ότι κατά τη διάρκεια της δικής μας θητείας στο ΥΠΑΑΤ, όχι μόνο σεβαστήκαμε όσα θετικά είχαν παραγάγει οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, αλλά ξεκινήσαμε και την εκπόνηση του σχεδίου για την Εθνική Στρατηγική Ελαιολάδου, προκειμένου να προσδώσουμε τη δέουσα δυναμική και προστιθέμενη αξία στο ελαιόλαδο και κατ’ επέκταση στην οικονομία μας.
Στο πλαίσιο αυτό, θέτουμε υπόψιν του Υπουργείου κάποιες προτάσεις που εκτιμούμε ότι μπορούν να συνδράμουν ουσιαστικά:
1. Εφαρμογή της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, με σκοπό την βέλτιστη σχέση τιμής κόστους-πώλησης που προσδοκούν οι παραγωγοί, όπου η σωστή οργάνωση των καλλιεργητικών πρακτικών θα αυξήσει και την στρεμματική απόδοση.
2. Καθορισμός και οριοθέτηση της «αγροτικής γης» και εν συνεχεία συνένωση ή και συνεργασία των μικρών ελαιώνων με σκοπό την δημιουργία οικονομιών κλίμακας.
3. Δημιουργία και ανάπτυξη Ελληνικού Cluster Ελαιολάδου το οποίο θα συμβάλει καθοριστικά στην στοχευμένη προώθηση των εξαγωγών μέσω των συνεργασιών, των κοινοπραξιών και των εμπορικών δικτύων.
4. Διασφάλιση της εξαιρετικής ποιότητας που διακρίνει το Ελληνικό ελαιόλαδο, και ανάδειξη της μέσω εξειδικευμένου αγροτικού marketing, το οποίο θα εστιάζει στο γεγονός ότι το Ελληνικό ελαιόλαδο θεωρείται και είναι ένα παραδοσιακό και ποιοτικό προϊόν.
5. Στήριξη των επενδύσεων στην βιολογική παραγωγή ελαιολάδου και στα ΠΟΠ προϊόντα ελαιολάδου, και κατάλληλη προώθηση των προϊόντων στις διεθνείς αγορές.
6. Τέλος, αφού ο αγροδιατροφικός τομέας περιλαμβάνει τους 5 κλάδους με τον υψηλότερο πολλαπλασιαστή στην ελληνική οικονομία, είναι προφανές πλέον ότι αποτελεί κλειδί και για την ανάπτυξη, οπότε γι αυτόν το λόγο απαιτείται η ουσιαστική και έμπρακτη οργάνωση του σε Εθνικό επίπεδο.
Αν η ηγεσία του Υπουργείου δεν προχωρήσει σε άμεσες ενέργειες και παραμείνει στις εξαγγελίες, στις συναντήσεις, στη μη αξιοποίηση όσων παρέλαβε από τις προηγούμενες ηγεσίες, και στη μη αξιοποίηση προτάσεων των ανθρώπων του χώρου, τότε πολύ φοβόμαστε ότι το ελαιόλαδο πιθανόν να αποτελέσει το επόμενο εθνικό προϊόν που θα μπει στο «αρχείο» μετά την σταφίδα και τον καπνό.
Τέλος ελπίζουμε να έχουν ξεπεραστεί οι παλαιότερες πρωθυπουργικές εμμονές για αφανισμό των μικρών ελαιοτριβείων και αντικατάστασή τους από τεράστιες βιομηχανικές μονάδες, κάτι που θα σήμαινε τελειωτικό χτύπημα στο μεγαλύτερο πλεονέκτημά μας, της μικρής και ποιοτικής παραγωγής.
