Επιμέλεια:
Θεόδωρος Λάμπρος
(Ιστορικός – Συγγραφέας και Διαχειριστής
του ιστορικού πόρταλ “Το skalistiri.news σκαλίζει το 1821”).
Το 1827 φθάνουν στην Βιέννη οι Υψηλάντηδες, (Αλέξανδρος, Νικόλαος και Γεώργιος) ο Λασσάνης και ο Καλογερόπουλος, αιχμάλωτοι έως τότε του Αυστριακού κράτους. Η άθλια υγεία των πριγκίπων, ιδίως του Αλεξάνδρου, δεν επέτρεπε συνέχιση του ταξιδιού προς τη Βερόνα, όπου θα διέμεναν. Κατάλυμα τους εξασφάλισε ο πρεσβευτής της Ρωσίας πρίγκιπας Ραζουμόφκσι.
Βάλσαμο για τον ταλαιπωρημένο σωματικά και ψυχικά Αλέξανδρο Υψηλάντη ήταν η τρυφερότητα και η αγάπη από δυο αδερφές που ήταν ερωτευμένες μαζί του. Επρόκειται για την Κωνσταντίνα Τυρχάυμ, σύζυγο του Ραμουζόφκσι, η οποία του παραστεκόταν κλαίγοντας, και τη Λουλού, που έκρυβε τα αισθήματά της, από μεγαλοθυμία προς την αδερφή της.
