Ο Τούσας Μπότσαρης, ξάδερφος του Μάρκου κι ακόλουθος πιστός του. Αυτόν ο Μάρκος έστειλε, νιο παλικάρι, με το σημαιοφόρο του τον Γιάννη Μπαϊραχτάρη και μπήκανε κατάσκοποι στου Σκόντρα στο στρατόπεδο, και μείναν ολημέρα εκεί κάνοντας παρέα με τους Αρβανίτες που τους νομίζανε συντρόφους τους.
«Πως τόσο νιος έπιασες τ΄ άρματα;» ρώτησε τον Τούσα ένας Αρβανίτης.
«Θέλω να πάρω το χάκι (εκδίκηση) του αδερφού μου, που μου τονέ σκότωσαν οι Σουλιώτες» είπε ο Τούσας.
Ύστερα γύρισαν οι δυο κατάσκοποι στο Μάρκο κι είπαν ό,τι είδανε κι ακούσανε στο τούρκικο το ασκέρι, κι ο Μάρκος κατά την περιγραφή τους πάτησε νύχτα του Σκόντρα το στρατόπεδο, μα έδωσε και τη ζωή του εκεί. Ο Τούσας τονέ δέχτηκε στην αγκαλιά του, τονέ σκέπασε νεκρό, να μη δειλιάσουν οι σύντροφοι, κι ύστερα τονέ φορτώθηκε στην πλάτη και τον έβγαλε από το στρατόπεδο.
(Προφορική παράδοση από τον στρατηγό Μήτσο Μπαϊραχτάρη)
(Ο Τούσιας Μπότσαρης (1750-1792) ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γιώργη Μπότσαρη της σπουδαίας Σουλιώτικης φάρας των Μποτσαραίων).
