Η επικείμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως ήδη προαναγγέλθηκε επίσημα από την κυβέρνηση, σαφώς δίνει αφορμή για την έκφραση σκέψεων και προβληματισμών.
Ασφαλώς την οριστική και πλήρη εικόνα θα έχουμε μετά την κατάθεση και την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου. Όμως μέχρι τότε, ο δημόσιος διάλογος μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για την αποφυγή οπισθοδρομήσεων και αθέμιτων περιορισμών της δημοκρατικής λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Από όσα ανακοινώθηκαν ξεχωρίζει η επιστροφή στον προηγούμενο τρόπο και συμμετοχής και ανάδειξης των Προέδρων των Τοπικών Κοινοτήτων και τον τρόπο εκλογής των τοπικών συμβούλων.
Οι τοπικές κοινότητες στους ενοποιημένους Δήμους καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της εδαφικής έκτασης και αναφέρονται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και τους αρμόζει αυτόνομος ρόλος στη λειτουργία τους.
Οι κοινότητες είτε με τον «Καποδίστρια» είτε με τον «Καλλικράτη», είτε με τον «Κλεισθένη», εξακολουθούσαν να συνεχίζουν να έχουν ρόλο, ως συνδετικός κρίκος της τοπικής κοινωνίας με την κεντρική διοίκηση του Δήμου.
Τα συμβούλια Κοινοτήτων και οι Πρόεδροί τους είναι ο αιρετός θεσμός που βρίσκεται πιο κοντά στο δημότη και την καθημερινότητά του. Συνεργάζονται με τις δημοτικές αρχές για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα, μεριμνούν, προτείνουν, αξιοποιούν , ακόμα και παρέχουν εθελοντική εργασία σε πολλές περιπτώσεις. Η λειτουργία τους είναι πολιτικά ανεξάρτητη από την κεντρική διοίκηση του Δήμου και η σύνθεσή τους εκφράζει τη θέληση των κατοίκων κάθε κοινότητας.
Η εκ νέου σύνδεση με το ψηφοδέλτιο του δημοτικού συμβουλίου κάθε υποψηφίου Δημάρχου, όπως ήδη προαναγγέλθη, αφαιρεί οξυγόνο δημοκρατίας από τις τοπικές κοινωνίες και «καλουπώνει» το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μικροκομματικά και μικροπολιτικά συμφέροντα που τόσο τον ναρκοθέτησαν και τον υποτίμησαν στην αξιολόγηση των πολιτών.
Είναι σίγουρα δημοκρατικότερο η κοινωνία κάθε κοινότητας, μικρής ή μεγάλης, να μπορεί ανεπηρέαστη και ανεξάρτητη να εκλέξει τον Πρόεδρό της και το Τοπικό Συμβούλιο, χωρίς να χρειάζεται να προσκολληθεί ή και να ταυτιστεί με τον υποψήφιο Δήμαρχο και το κεντρικό του ψηφοδέλτιο. Άλλωστε η περιβόητη «κυβερνησιμότητα» του Δήμου δεν επηρεάζεται από τη σύνθεση των κοινοτικών συμβουλίων ούτε από την πολιτική ταυτότητα του Τοπικού Προέδρου. Η αναγκαστική συμπαράταξη υποψηφίων στις τοπικές κοινωνίες με υποψήφιους Δημάρχους και Δημοτικούς Συμβούλους με τους οποίους μπορεί να έχουν διαφορετική φιλοσοφία, διαφορετικές αντιλήψεις και διαφωνίες αγεφύρωτες σχετικά με τον τρόπο διοίκησης των Δήμων, οδήγησε, κατά το παρελθόν, σε μαρασμό τις κοινότητες.
ΕΩΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ
Ο εκλογικός νόμος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση σίγουρα χρειάζεται κάποιες αλλαγές, για να διορθωθούν προβλήματα και δυσλειτουργίες και κυρίως να επανέλθουν οι διατάξεις, σύμφωνα με τις οποίες το Δημοτικό Συμβούλιο έχει κυρίαρχο και αποφασιστικό ρόλο.
Η προτεινόμενη τροποποίηση σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού σχετικά με την υποχρεωτική συμμετοχή των υποψηφίων Προέδρων και των Κοινοτικών Συμβούλων στο κεντρικό ψηφοδέλτιο είναι λαθεμένη επιλογή και αποσκοπεί στη φίμωση της ελεύθερης και ανεξάρτητης τοπικής κοινωνίας και στον περιορισμό αλλά και στην στρέβλωση των επιλογών της.
Τα επιχειρήματα των κομματικών εκλογομαγείρων περί δήθεν συνταγματικότητας και κυβερνησιμότητας είναι νομικά έωλα και πολιτικά αδύναμα. Οι Πρόεδροι και τα συμβούλια Κοινοτήτων δεν διοικούν , δεν ασκούν εξουσία και είναι «γνωστό τοις πάσι» ότι έχουν ρόλο γνωμοδοτικό οπότε δεν παραβιάζεται το Σύνταγμα γιατί είναι σαφές ότι δεν αποτελούν βαθμό αυτοδιοίκησης. Εξάλλου κανένα εμπόδιο δεν αποτελούν στην άσκηση πολιτικής και στη λήψη αποφάσεων από τη Δημοτική Αρχή. Αντίθετα υποβοηθούν το έργο της με όλες τους τις δυνάμεις και συνδράμουν στην επίλυση καθημερινών προβλημάτων των συγχωριανών τους.
Βέβαια υπάρχει χρόνος μέχρι την κατάθεση και την ψήφιση του νομοσχεδίου να γίνει μια σωστή και πολύπλευρη διαβούλευση ώστε να προκύψει η πιο δημοκρατική και με μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή λύση.
Αυτή η λύση δεν μπορεί παρά να ενισχύει την ανεξαρτησία των Τοπικών Συμβουλίων δηλαδή την αναγνώριση του δημοκρατικού δικαιώματος των πολιτών να εκλέγουν τους ικανότερους για τη διαχείριση των τοπικών τους υποθέσεων και την διεκδίκηση της επίλυσης των τοπικών προβλημάτων τους .
Δεν είναι δημοκρατία άλλος να ψηφίζεται και άλλος να εκλέγεται…
Νώντας Κυριαζής
Δικηγόρος
Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου
