Η πανδημία είναι εδώ και κανείς μας δεν αμφιβάλλει για αυτό, όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τις ζωές μας έρμαιο της αντικοινωνικής πολιτικής και της ασύδοτης καταστολής που μας έχουν επιβάλει στο όνομα της. Σε μια κοινωνία που αιμοραγεί οικονομικά, ψυχολογικά και ηθικά η κυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποιεί τον covid-19 ως δούρειο ίππο για να επιβάλει ένα καθεστώς που στοχεύει στην υποταγή της κοινωνίας και στην καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος.
Ένα σύστημα υγείας αποδιοργανωμένο, εκτόξευση ανεργίας, απλήρωτοι εργαζόμενοι, αντιεργατικά νομοσχέδια, λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, υπονόμευση δημόσιας εκπαίδευσης, εκπαιδευτικά νομοσχέδια που στοχεύουν ουσιαστικά στην διάλυση των Πανεπιστημίων είναι μόνο η αρχή του σκοτεινού τούνελ που μπήκαμε τον Ιούλιο του ’19. Είναι πλέον ηλίου φαινότερο πως η διαχείριση της πανδημίας δεν γίνεται με στόχο την προάσπιση της δημόσιας υγείας αλλά είναι πολιτικά προσανατολισμένη στην χειραγώγηση των πολιτών και στην εξαφάνιση όσων επιμένουν να αγωνίζονται για ελευθερία. Με πρόσχημα την πανδημία διασπίρουν τον φόβο, με «όπλο» τις δυνάμεις καταστολής φιμώνουν όσους αναζητούν μια ανάσα ελευθερίας. Έχουν μετατρέψει τις αξίες σε ενοχή.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει απλώσει την πράσσινη τσόχα και παίζει τις ζωές μας στα ζάρια και εμείς παρακολουθούμε μουδιασμένοι, ανήμποροι να αντιδράσουμε και μετατρέπουμε άθελα μας τους εαυτούς μας σε συνένοχους στο έγκλημα που διαπράττεται με θύματα τις ίδιες τις ζωές μας. Έναν χρόνο τώρα ανεχόμαστε την υποστελέχωση του Ε.Σ.Υ.! Έναν χρόνο τώρα παρακολουθούμε την αφαίμαξη της οικονομίας ! Έναν χρόνο τώρα παρακολουθούμε την κυνική επίδειξη δύναμης της αστυνομίας! Ένα χρόνο τώρα ανεχόμαστε να έχουμε έξι επιλογές όταν αυτοί που μας τις επιβάλουν συνεχίζουν τις ζωές τους ανέμελοι! Ένα χρόνο τώρα φτάσαμε στα όρια μας και ήρθε η στιγμή να αντιδράσουμε! Ως πότε θα φοβόμαστε; Δεν κατηγορούμε κανέναν, ο φόβος είναι ανθρώπινο συναίσθημα και απολύτως κατανοητή η ύπαρξη του αλλά ως πότε; Ως πότε θα φοβόμαστε να αντιδράσουμε; Ως πότε θα ανεχόμαστε να είμαστε τα πιόνια σε ένα παιχνίδι που έχει στηθεί εις βάρος μας; Ως πότε θα κάνουμε δώρο τις ζωές μας σε όσους μας αντιμετωπίζουν απλά σαν αριθμούς καταργώντας ουσιαστικά την ανθρώπινη υπόσταση μας;
Τις τελευταίες ημέρες η κοινωνία έδειξε πως έχει υπερβεί τα όρια ανοχής και αντοχής και άρχισε να αντιδράει. Δεν προτρέπουμε σε τακτικές που πιθανόν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία του καθενός και της καθεμιάς μας.Προτρέπουμε όμως στην αφύπνιση του κινήματος,!Προτρέπουμε σε ανεύρεση τρόπων αντίδρασης απέναντι στις αντιλαϊκές και επικίνδυνες τακτικές!Προτρέπουμε στην μη ανοχή βίας! Προτρέπουμε στην στήριξη των αγωνιζόμενων εργαζόμενων και φοιτητών! Προτρέπουμε στην αντίσταση απέναντι στην αποσάρθρωση των εργασιακών κεκτημένων!Προτρέπουμε την διεκδίκηση όσων μας στερούνε! Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε! Οι νέοι πλέον στεκόμαστε απέναντι στο καθεστώς ανελευθερίας που μας επιβάλλεται, αντιστεκόμαστε στην φίμωση του δίκιου μας, στην δολοφονία των χρόνων μας, στην εκμηδένιση μας! Μας χλευάζουν, μας αντιμετωπίζουν κυνικά, μας χτυπάνε και όσο φωνάζουμε ΠΟΝΑΩ άλλο τόσο θα κραυγάζουμε ΑΝΤΕΧΩ! Ας γίνουμε όλοι μαζί προασπιστές των παιδιών που δικαιούνται ένα καλύτερο μέλλον, σύμμαχοι των φοιτητών που διεκδικούν τις δημοκρατικές τους ελευεθρίες, υποστηρικτές όσων βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται!
Η μόνη σωστή δήλωση που ακούστηκε από στέλεχος της κυβέρνησης δύο χρόνια τώρα είναι η δήλωση περί ατομικής ευθύνης… Πράγματι υπάρχει ατομική ευθύνη απέναντι στην κάλπη, απέναντι στην ανοχή! Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε και να διεκδικήσουμε όσα μας στερούν! Ήρθε η ώρα να προασπίσουμε όσα με κόπο κατακτήσαμε τα προηγούμενα χρόνια! Για εμάς! Για τους γονείς μας! Για τα παιδιά μας! Για όλους!
ΟΧΙ στην ανοχή, Ναι στον αγώνα!
