Επιμέλεια:
Θοδωρής Λάμπρος
Ιστορικός και Οργανωτικός Υπεύθυνος της Ομάδας Πρωτοβουλίας
για την Ανάδειξη και Προβολή του 1821 στην Ηλεία
([email protected])
Την εποχή που οι Αλβανοί έκαναν επιδρομές στην Πελοπόννησο, οι Έλληνες για να γλιτώσουν από το χατζάρι τους, ανέβαιναν στα βουνά η κατέφευγαν στα διάφορα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Κάποτε, όμως, μερικοί Τριπολιτσιώτες, που είχαν αρχηγό τους τον Νικητάκη Φραγκιά, αποφάσισαν να στήσουν καρτέρι στους Αρβανίτες και να τους χτυπήσουν, μόλις έκαναν να πατήσουν το πόδι τους στα γύρω χωριά. Έτσι και έγινε. Ένα βράδυ, το καραούλι ειδοποίησε τον καπετάν Φραγκιά για την εμφάνιση μιας μεγάλης συμμορίας. Εκείνος ξύπνησε, τότε, τα παλικάρια του και όλοι μαζί, με τα καριοφίλια στο χέρι, τράβηξαν να πιάσουν τα περάσματα. Έτσι, μόλις είδαν τους Αλβανούς να πλησιάζουν, τους κύκλωσαν απ’ όλα τα σημεία και άρχισαν να τους χτυπούν. Οι Αλβανοί αποδεκατίστηκαν. Αλλά ένας Έλληνας, ο Γιάννης Παπατζώρης, για να αστειευτεί με τους συντρόφους του, φόρεσε ένα Αλβανικό φέσι και άρχισε να φωνάζει Αρβανίτικα, πως έρχονται δήθεν, επικουρίες.
Κάποιος όμως, απ’ όλους, ο Λιάκος Ζαφείρης, που δεν κατάλαβε το αστείο και τον πέρασε πραγματικό Αλβανό, σήκωσε το τουφέκι του και τον σημάδεψε. Το μολύβι τον βρήκε στην καρδιά και τον άφησε στον τόπο. Ωστόσο, μερικοί από τους αρματωλούς είπαν, ότι ο Ζαφείρης σκότωσε επίτηδες τον Παπατζώρη, επειδή ο τελευταίος του χρωστούσε κάτι χρήματα, που δεν του τα δίνε. Από τότε, για όποιον μας οφείλει και δεν μας πληρώνει, λέμε ότι «μας έβαλε φέσι».
