*Συγκλονιστική θεατρική εμπειρία στο Ανοιχτό Θέατρο Καβασίλων
*Συνεχίζονται οι μαγικές θεατρικές διαδρομές του 13ου Φεστιβάλ Δήμου Πηνειού
*Η τέχνη μπορεί ακόμα να γεννήσει την αλήθεια
Με την εξαιρετική παράσταση «Μια Άλλη Θήβα» συνεχίστηκαν την Παρασκευή οι παραστάσεις του 13ου Φεστιβάλ του Δήμου Πηνειού. Το αριστούργημα του Ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο καθήλωσε το κοινό πλημμυρίζοντας το θέατρο με το ιριδίζον φως της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και της θεατρικής τέχνης· το στροβιλίζον φως που γεννιέται από την έκρηξη που προκαλεί η, επί της σκηνής, ένωση δύο διαφορετικών κόσμων, όταν η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης διαπερνάται από την αλήθεια και την κατανόηση. Σε αυτήν τη μυσταγωγική περιπλάνηση, μια διαισθητική διαδικασία αυτογνωσίας άναψε μια σπίθα βαθιάς ενσυναίσθησης, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στην καρδιά των θεατών.
(Η παράσταση δεν φιλοδοξεί να προσφέρει απαντήσεις· επιχειρεί να αναδείξει νέες ατραπούς εσωτερικής αναζήτησης).
Το έργο, διασκευάζει με λεπτότητα και συναισθηματική ακρίβεια την ιστορία ενός πατροκτόνου, ο οποίος γνωρίζεται με έναν θεατρικό συγγραφέα στη φυλακή μέσα σε ένα γήπεδο μπάσκετ. Η αφήγηση δεν εγκλωβίζεται στο αδίκημα· το διαπερνά αντλώντας δύναμη από τη σύγκρουση και τη σύνδεση των δύο ανδρών που προέρχονται από εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Η μεταξύ τους σχέση εξελίσσεται σε ένα λεπτεπίλεπτο και πολυδιάστατο ψυχολογικό παιχνίδι εξουσίας, συναισθημάτων, επιρροής και αλληλοκατανόησης. Η «Άλλη Θήβα» δεν είναι απλώς μια σύγχρονη τραγωδία: είναι μία φιλοσοφική σπουδή στην ταυτότητα, τη διαφορετικότητα, τη συγχώρεση, τη βία, την έμπνευση και, εν τέλει, -λειτουργώντας αυτοαναφορικά – την ίδια τη θεατρική πράξη ως κάθαρση.
Ο σκηνοθέτης προσεγγίζει με μαεστρία το έργο αποδίδοντας με ένα κρεσέντο εικόνων και συναισθηματικών εντάσεων την ιστορία ενός εγκλήματος. Ανεπιτήδευτα, χωρίς περιττά τεχνάσματα, η ένταση μεταφέρεται στο κοινό σχεδόν βιωματικά μέσα από τα βλέμματα, τις κινήσεις, τους διαλόγους και τις -σχεδόν λυτρωτικές- παύσεις. Το σκηνικό λιτό και αφαιρετικό· ενισχύει τον ασφυκτικό εγκλωβισμό των χαρακτήρων -όχι μόνο στον χώρο της φυλακής, αλλά κυρίως μέσα στα τείχη που ύψωσαν -αλλά και το κυρίαρχο φαντασιακό- για να τους καθηλώσει.
(Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών, υφασμένες με λεπτότητα, ακτινοβολούν τα πολλαπλά επίπεδα της ψυχοσύνθεσης).
Συγκλονιστικές ερμηνείες
Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών, υφασμένες με λεπτότητα, ακτινοβολούν τα πολλαπλά επίπεδα της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων, προκαλώντας συνεχώς νέα ερωτήματα και προσφέροντας μια βαθιά βιωματική εμπειρία στο κοινό. Η παράσταση δεν φιλοδοξούσε να προσφέρει εύκολες απαντήσεις· επιχείρησε να αναδείξει νέες ατραπούς εσωτερικής αναζήτησης.
Ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, σε ένα αψεγάδιαστο ρεσιτάλ ερμηνείας, καθήλωσαν το κοινό. Η αλληλεπίδρασή τους, επάνω στα ελάχιστα τετραγωνικά της σκηνής, εντυπωσιακή και πολυεπίπεδη· ένας αέναος – σχεδόν μυστικιστικός- χορός λέξεων, κινήσεων και ήχων, διάσπαρτος από απειλητικές παύσεις και έμπλεος κοινωνικών προβληματισμών και φιλοσοφικών αναζητήσεων. Τον τρυφερό εναγκαλισμό τους στο φινάλε της παράστασης διαπερνά μια έντονη αμφισημία· θα μπορούσε να σημαίνει τα πάντα αλλά και τίποτα. Όπως εξάλλου συμβαίνει διαχρονικά σε κάθε ειλικρινή ανθρώπινη σχέση…
(Το αριστούργημα του Ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο καθήλωσε το κοινό πλημμυρίζοντας το θέατρο με το ιριδίζον φως της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και της θεατρικής τέχνης).
