Επιμέλεια:
Θοδωρής Λάμπρος
([email protected])
«Τρώει τα νύχια του για καβγά»
Ένα από τα πιο αγαπημένα θεάματα των Ρωμαίων και αργότερα των Βυζαντινών, ήταν η ελεύθερη πάλη. Οι περισσότεροι από τους παλαιστές, ήταν σκλάβοι, που έβγαιναν στο στίβο με την ελπίδα να νικήσουν και να ελευθερωθούν. Γιατί ήταν νόμος απαράβατος, οι παλαιστές που νικούσαν τρεις φορές κατά σειρά, να ελευθερώνονται αμέσως. Στην ελεύθερη αυτή πάλη επιτρεπόταν τα πάντα: Γροθιές, κλοτσιές, κουτουλιές, ακόμη και το πνίξιμο. Το μόνο που απαγορευόνταν αυστηρά ήταν οι γρατζουνιές. Ο παλαιστής έπρεπε να νικήσει τον αντίπαλό του, χωρίς να του προξενήσει την παραμικρή αμυχή με τα νύχια, πράγμα, βέβαια, δυσκολότατο.
Γιατί τα νύχια των δυστυχισμένων σκλάβων, που έμεναν συνέχεια μέσα στα κάτεργα, ήταν τεράστια και σκληρά από τις βαριές δουλειές που έκαναν. Για αυτό, λίγο προτού βγουν στο στίβο, άρχιζαν να τα κόβουν όπως μπορούσαν με τα δόντια τους. Από το γεγονός αυτί βγήκε η φράση: «τρώει τα νύχια του για καβγά»
