Για ακόμα μία ημέρα η πόλη της Αμαλιάδας παραμένει χωρίς σταγόνα νερού, μετά τη βλάβη στον υδατόπυργο που τροφοδοτεί τη πόλη.
Κυριολεκτικά όλοι οι δημότες λέμε το νερό, νεράκι παρότι δεν μένουμε στην καρδιά της ερήμου και όλοι βρισκόμαστε σε οριακές καταστάσεις από πλευράς καθαριότητας και υγιεινής, ζώντας πρωτόγονες καταστάσεις.
Η δημοτική αρχή, η οποία φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για αυτή την τραγελαφική κατάσταση, επικαλέστηκε ένα απρόβλεπτο και τυχαίο γεγονός και με μια συγγνώμη ζητάει τη κατανόηση μας, τι και αν είχε υποσχεθεί σχεδόν 4 χρόνια νωρίτερα ότι θα πίνουμε καθαρό και ποιοτικό νερό!
Από την άλλη η μείζονα αντιπολίτευση κατακεραυνώνει την τωρινή δημοτική αρχή ότι παρέδωσε έργο έτοιμο που έλυνε το πρόβλημα της υδροδότησης.
Το τι παραδίδουν οι πρώην στους επόμενους είναι ένα έργο χιλιοπαιγμένο και με μόνιμα θύματα τους δημότες και τον λαό γενικότερα.
Παραλείπουν όλοι αυτοί όμως, αλλά και οι υπόλοιποι επίδοξοι για μια ακόμα φορά σωτήρες οι οποίοι μέχρι πριν λίγο κατείχαν θέσεις ευθύνης σε δημοτικές αρχές, ότι όλοι κινήθηκαν και σκοπεύουν να κινηθούν στην ίδια ρότα και για το νερό.
Τα προβλήματα δεν είναι πρωτόγνωρα. Είναι διαχρονικά παρά τις κάθε τόσο εξαγγελίες για ολοσχερή λύση τους. Είναι διαχρονικά γιατί όλοι όσοι διαχειρίστηκαν μέχρι τώρα το πρόβλημα ακολούθησαν την ίδια πολιτική, το ίδιο στόχο. Έβαλαν και βάζουν πλάτη στην εφαρμογή των κάθε φορά κυβερνητικών πολιτικών που αντιμετωπίζουν το νερό από κοινωνικό αγαθό σε πανάκριβο εμπόρευμα και τα απαραίτητα έργα για τη λύση του προβλήματος σαν κόστος.
Όλοι αυτοί έχουν βάλει το χέρι τους για την απαξίωση της ύδρευσης με την υποστελέχωση, με την έλλειψη συντήρησης των υποδομών, τη πρόληψη για την αποφυγή βλαβών στρώνοντας το δρόμο στην εμπορευματοποίηση και τελικά ιδιωτικοποίηση του νερού, ακολουθώντας τις αντίστοιχες κυβερνητικές στοχεύσεις.
Δεν γίνεται να ξεχάσουμε τα κατεστραμμένα υδρόμετρα και τις αναπάντητες αιτήσεις για την επισκευή τους, τους πανάκριβους και κατ’ εκτίμηση λογαριασμούς ύδρευσης ακόμα και σε άδεια σπίτια, τις αλλεπάλληλες διακοπές ύδρευσης, την άσχημη κατάσταση της υδροδότησης στις Κοινότητες του Δήμου μας, ότι μέχρι και σήμερα δεν φτάνει πόσιμο νερό στα σπίτια μας. Προβλήματα και καταστάσεις που συνεχίστηκαν και διογκώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον, ως δημοτική αρχή.
Τελικά έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ίδια συνταγή που ακολούθησαν και σε άλλους κοινωνικούς τομείς όπως η υγεία, η πρόνοια, η σχολική στέγη, τα σκουπίδια, η ενέργεια το αθλητικό κέντρο, το δημοτικό κάμπινγκ και δεν υπάρχει τέλος στο κατάλογο.
Η αποκατάσταση της υδροδότησης κάποια στιγμή θα γίνει ασφαλώς, αλλά αυτό που παραμένει είναι πως αντιμετωπίζουν τα προβλήματα όσοι ζητάνε εκ νέου τη ψήφο μας και πως υπολογίζουν τις λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα των δημοτών μας.
Όλα μπαίνουν στο ζύγι κόστος όφελος και δείχνουν ποιες είναι οι προτεραιότητές τους. Είναι η ίδια πολιτική που όταν έχει καύσωνα καιγόμαστε, όταν βρέχει πνιγόμαστε και όταν, όπως τώρα, πάθει βλάβη ο υδατόπυργος κορακιάζουμε από τη δίψα.
Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές στέκεται η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΛΙΔΑΣ», ο μόνος συνδυασμός που δίνει τη μάχη μαζί με τον λαό του τόπου μας για τις ανάγκες των πολλών, για έναν Δήμο που θα αντιμετωπίζει το νερό ως κοινωνικό αγαθό, αναγκαίο για όλους, χωρίς να μπαίνουν στην εξίσωση οικονομικά συμφέροντα και κέρδη.
.
