Αγαπητοί μας η έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής την οποία ήδη διαβαίνουμε απο την παρελθούσα Κυριακή ονομάζεται “Εβδομάδα των Βαϊων”. Για έξι μέρες πριν το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαϊων η λατρεία της Εκκλησίας μας ωθεί ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό καθώς πρώτος αναγγέλει το θάνατο του φίλου Του και κατόπιν αρχίζει το ταξίδι Του στη Βηθανία και στην Ιερουσαλήμ. Στο κέντρο της προσοχής είναι ο Λάζαρος η ασθένεια του, ο θάνατός του, ο θρήνος των συγγενών του και η αντίδραση του Χριστού σ’ όλα αυτά με την τετραήμερη έγερση του Λαζάρου είναι ένα ακόμη δείγμα της παντοδυναμίας του Θεού λίγο πριν την δική Του τριήμερον Ανάσταση!
Η Παντοδυναμία του Χριστού είναι αυτή που θα συντρίψει και πάλι τα τάρταρα του Άδη, θα συντρίψει τις δαιμονικές δυνάμεις και θα δώσει την λύτρωση και την σωτηρία μας μέσα από όλες αυτές τις δοκιμασίες και το πάθος που υφιστάμεθα και εις την προσωρινή προσωπική μας καθημερινότητα και εν μέσω μάλιστα της πανδημίας του κορωνοϊού, η οποία αποτελεί μια από τις πιο τραγικές καταστάσεις ώστε ο άνθρωπος να βλέπει τον συνάνθρωπο σαν εχθρό. Να μην μπορεί να τον πλησιάσει στα δύο μέτρα. Να μην μπορεί να προσεγγίσει το παιδί τον πατέρα και τη μάνα. Ναι είναι μια τέτοια τραγικότητα ώστε να δείχνει την μηδαμινότητα του ανθρώπου.
Η τελευταία εβδομάδα λοιπόν περνάει με πνευματική περισυλλογή πάνω στην ερχόμενη συνάντηση του Χριστού με το θάνατο-πρώτα στο πρόσωπο του φίλου Του Λαζάρου, έπειτα στο θάνατο του ίδιου του Χριστού. Πλησιάζει η “ώρα του Χριστού” για την οποία τόσο συχνά μιλούσε και προς αυτήν προσανατολιζόταν όλη η επίγεια διακονία Του. Η Ανάσταση του Λαζάρου έγινε για να βεβαιωθούμε για “Την Κοινήν Ανάστασιν”. Είναι κάτι το συναρπαστικό να γιορτάζουμε κάθε μέρα για μια ολόκληρη εβδομάδα αυτή τη συνάντηση ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, που αργά αργά πλησιάζει, να γινόμαστε μέρος της, να νιώθουμε με όλο το είναι μας αυτό που υπονοεί ο Ιωάννης με τα λόγια του: “Ιησούς ως είδεν αυτήν κλαίουσαν και τους συνελθόντας… ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν εαυτόν… και εδάκρυσεν” (Ιωάν. 11, 33-35). Μέσα στη λειτουργική ορολογία, το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαϊων είναι η “έναρξη του Σταυρού”.
Παρά ταύτα ο ευσεβής λαός μας αποκαλεί την εβδομάδα αυτή «κουφή» η «βουβή», με μοναδική δικαιολογία ότι την Εβδομάδα αυτή δεν τελούνται Ακολουθίες και ως εκ τούτου δεν σημαίνει ούτε η καμπάνα οπότε ούτε λέμε (Ακολουθία) ούτε ακούμε (Καμπάνα) αυτήν την Εβδομάδα. Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Αρκεί μια ματιά στα Λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας για να μας πείσει ότι, όχι «βουβή» και «κουφή» δεν είναι αυτή η Εβδομάδα αλλά αντίθετα όπως είδαμε και πιο πάνω είναι πλήρης μηνυμάτων και Θεολογικών εννοιών γύρω από το Μυστήριο του θανάτου. Παλαιότερα αυτό καλλιεργείτο και από τους ίδιους τους Ιερείς σαν μια δικαιολογημένη ίσως προσπάθεια για λίγη ξεκούραση λίγο πριν τον μεγάλο κόπο της επερχόμενης Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος και του Πάσχα!
Το Τυπικό της Εκκλησίας μας λοιπόν υπαγορεύει και αυτήν την Εβδομάδα τις Ακολουθίες που τελούνται καθ’ όλη την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Δηλαδή Μεσονυκτικό, Όρθρο, Ώρες και Εσπερινό το πρωί ,το Μεγάλο Απόδειπνο το απόγευμα, την Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία την Τετάρτη και την Παρασκευή καθώς και το Μικρό Απόδειπνο με τον κανόνα του Αγίου Λαζάρου την Παρασκευή το απόγευμα. Η μοναδική Ακολουθία τελικά που απουσιάζει είναι η Ακολουθία των Χαιρετισμών της Παναγίας η οποία αποτελεί και την μοναδική χαρμόσυνη νότα στην πένθιμη περίοδο που διανύουμε. Το ότι δεν τελείται η χαρμόσυνη Ακολουθία των Χαιρετισμών την Εβδομάδα αυτή ίσως να οδήγησε στην παρεξήγηση αυτή…
Η τελευταία αυτή λοιπόν εβδομάδα της Σαρακοστής (αφού από την ερχόμενη Κυριακή των Βαϊων πλέον ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα με την δική της αυστηρή νηστεία), είναι η τελική αποκάλυψη του νοήματος της Μεγάλης Σαρακοστής που είναι η μετάνοια, η νηστεία από την αμαρτία, η χαρμολύπη και η επαναβίωση του λατρευτικού στοιχείου της Εκκλησίας! Ας φροντίσουμε να μην χάσουμε τα όσα έχει να μας προσφέρει και αυτήν την Εβδομάδα η Εκκλησία μας ξεφεύγοντας από επιπόλαιες και ανυπόστατες συμβουλές γύρω από την Λατρευτική μας ζωή της Αγίας Εκκλησίας μας ώστε να καταφέρουμε σε αυτή την δύσκολη περίοδο του κορωνοϊού, να αξιωθούμε σέ λίγες μέρες να προσκυνήσουμε τον Σταυρό και την Αγία Ανάσταση του Κυρίου μας χωρίς πολλά εμπόδια… αλλά και πειρασμούς… Αμήν!
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
