«Μια ακόμα Μεγάλη Εβδομάδα, ανοίγεται και πάλι μπροστά μας… θα μας συγκινήσει το Πάθος του Κυρίου, αλλά θ’ αφήσουμε τα πάθη της ψυχής μας ανέγγιχτα; Θα δακρύσουμε στο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», μήπως όμως τον ξανασταυρώσουμε με τις αμαρτωλές μας πράξεις; Ευτυχισμένοι όσοι, στο θέαμα του Εσταυρωμένου, πετάξουν τα πάθη που τον πληγώνουν, και τον ενθρονίσουν ως αιώνιο Βασιλιά στον θρόνο της καρδιάς τους και του υποσχεθούν μόνιμη αφοσίωση!».
Με την Μεγάλη Δευτέρα, ξεκινά από σήμερα πλέον αγαπητοί μας Χριστιανοί, η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού. Η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει αφιερώσει την ημέρα αυτή στη μνήμη του Ιωσήφ του Παγκάλου. Η ιστορία του είναι η ακόλουθη. Ο Ιωσήφ ήταν ο 11ος υιός του Ιακώβ. Η προσωπικότητά του και η ενάρετη ζωή του, «ενοχλούσε» τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Θέλοντας να απαλλαγούν από την παρουσία του, τον πούλησαν σαν σκλάβο. Ο Ιωσήφ, ως σκλάβος, έφτασε στην Αίγυπτο. Εκεί αγοράστηκε από τον Πετεφρή, ένα αυλικό του Φαραώ.
Μην υποκύπτοντας όμως, στις ερωτικές επιθυμίες της γυναίκας του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και φυλακίστηκε. Από την φυλακή βγήκε, όταν ερμήνεψε ένα όνειρο του Φαραώ και μέσω αυτής της ερμηνείας έσωσε τους κατοίκους της Αιγύπτου από τον λιμό. Στο όνειρό του ο Φαραώ είχε δει στην όχθη του Νείλου να βόσκουν επτά παχιές αγελάδες και να φυτρώνουν επτά ψηλά και εύρωστα στάχια. Στην συνέχεια όμως του ονείρου παρουσιάστηκαν επτά ισχνές αγελάδες που έφαγαν τις προηγούμενες, ενώ τα στάχια «πνίγηκαν» από νέα επτά που ήταν όμως άρρωστα και αδύνατα. Η ερμηνεία που έδωσε ο Ιωσήφ, ήταν ότι για επτά χρόνια στην Αίγυπτο οι καλλιέργειες θα αποδώσουν πολλούς καρπούς και γενικά θα επικρατήσει ευφορία. Τα επτά όμως αυτά χρόνια, θα τα διαδεχθούν επτά χρόνια λιμού και ξηρασίας. Και όντως έτσι έγινε. Οι Αιγύπτιοι όμως είχαν, μετά τις υποδείξεις του Ιωσήφ, αποθηκεύσει τρόφιμα και τα επτά χρόνια του λιμού τα πέρασαν αλώβητοι. Δεν έγινε όμως το ίδιο με τους ανθρώπους των γύρω περιοχών. Ανάμεσα σε αυτούς, ήταν και η οικογένεια του Ιωσήφ, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε ανέλθει στην Αιγυπτιακή κοινωνία και είχε λάβει πολλά αξιώματα. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό.
Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του, ζήτησαν βοήθεια από την Αίγυπτο και παρουσιάστηκαν μπροστά στον Ιωσήφ όπου ήταν ο υπεύθυνος διανομής των αποθηκευμένων αγαθών. Ενώ οι ίδιοι δεν αναγνώρισαν τον αδερφό τους, εκείνος κατάλαβε ποιους είχε απέναντι του. Εκείνη την στιγμή, φάνηκε για μια ακόμη φορά το μεγαλείο της ψυχής του Ιωσήφ. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του, για να γλυτώσουν από την απειλή της πείνας. Αυτός λοιπόν ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος αποτελεί προεικόνιση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός υιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από τον μαθητή Του τον Ιούδα τον Ισκαριώτη για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο τον τάφο.
