«Ἀληθινά, ἡ Παναγία εἶναι ἡ βοήθειά μας, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί μόνο τ’ ὄνομά της, χαροποιεῖ τήν ψυχή. Ἀλλά κι’ oλος ὁ οὐρανός κι’ ὅλη ἡ γῆ χαίρονται μέ τήν ἀγάπη της. Ἀξιοθαύμαστο κι’ ἀκατανόητο πράγμα. Ζεῖ στούς οὐρανούς καί βλέπει ἀδιάκοπα τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν λησμονεῖ κι’ ἐμᾶς τούς φτωχούς κι’ ἀγκαλιάζει μέ τήν εὐσπλαγχνία της, ὅλη τή γῆ κι’ ὅλους τούς λαούς». ( Ὅσιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης).
Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της Ορθοδοξίας και της Aγίας Εκκλησίας μας. Σε κάθε μέρος της Οικουμένης είναι χτισμένες αμέτρητες Εκκλησιές και Μοναστήρια μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσχοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της. Μέσα στο καθένα από αυτά βρίσκεται το παλαιό και σεβάσμιο εικόνισμά της, με το χρυσοκέρινο πρόσωπό της, που το κάλλος του, δεν είναι κάλλος σαρκικό, αλλά πνευματικό, γιατί εκεί που υπάρχει ο πόνος και η αγιότητα, υπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό. Από τα ονόματα και μόνο που έδωσε ο λαός μας, στην Παναγία και που με αυτά την καταστόλισε, φαίνεται πόσο πνευματική αληθινά είναι η τιμή και ο σεβασμός, πρός το υπερευλογημένο πρόσωπο της Παναγίας στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και Ζωή.
Θεοτόκος, Παναμώμητος, Τιμιωτέρα των Χερουβίμ, ενδοξωτέρα των Σεραφείμ, Κεχαριτωμένη, έμψυχος κιβωτός, ηγιασμένος ναός, παράδεισος λογικός, ρόδον το αμάραντον, χρυσούν θυμια-τήριον, χρυσή λυχνία, μαναδόχος στάμνος, κλίμαξ επουράνιος,πρεσβεία θερμή, τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, Βασιλέως καθέδρα, χρυσοπλοκώτατος πύργος και δωδεκάτειχος πόλις, ηλιοστάλακτος θρόνος, σκέπη τού κόσμου, δένδρον αγλαόκαρπον, ξύλον ευσκιόφυλλον, ακτίς νοητού ηλίου, Σιών αγία, Θεού κατοικητήριον, απουράνιος πύλη, αδικουμένων προστάτις, βακτηρία τυφλών, θλιβομένων η χαρά και μύρια άλλα, που βρίσκονται μέσα στα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας και στα κείμενα των Αγίων Πατέρων μας.
Κοντά σ’ αυτά είναι και τα ονόματα που έχουν αποδοθεί στα ιερά εικονίσματά της: Οδηγήτρια, Γλυκοφιλούσα, Πλατυτέρα των Ουρανών, ελπίς των απελπισμένων, Ταχεία Επίσκεψις, Αμόλυντος, Παραμυθία, Ελεούσα, επακούουσα, Γοργοϋπήκοος, Μυροβλίτισσα, αντιφωνήτρια, Παραμυθία, Γαλακτοτροφούσα,Φανερωμένη, Παμμακάριστος, Παναγία η Βοήθεια, Παναγία η Καθολική και άλλα πολλά ακόμη πάνω από Πεντακόσια. Αλήθεια αγαπητοί μας, πόση αγάπη, πόσο σέβας και πόσα κατανυκτικά δάκρυα φανερώνουν μοναχά αυτά τα ονόματα που χαράχθηκαν στις ψυχές με πόνο, με ταπείνωση, αλλά και με πίστη!
Γι’ αυτό και είναι χρέος όλων μας, όχι μόνο να την ευγνωμονούμε, αλλά και να αγωνιζόμαστε να ζήσουμε όπως Εκείνη έζησε. Διότι, αν δεν ήταν Εκείνη, εμείς θα ζούσαμε ακόμη στο σκοτάδι ορφανοί. Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας, ποία θα είχαμε Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς; Ποία χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας; Ποία αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική στις μεγάλες και κρίσιμες ώρες των πόνων; Και ποίο χέρι απαλό με γλυκύτατο χάδι θα σκούπιζε ανάλαφρο των ματιών μας το δάκρυ;
Οφείλουμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να ξέρουμε μερικά χαρακτηριστικά για την Παναγία!
1) Είναι Θεοτόκος, δεν εγέννησε Χριστόν απλώς άνθρωπον αλλά τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, γι’ αυτό και οι Θεοφόροι Πατέρες ονόμασαν την Παναγία Θεοτόκον η οποία διηκόνησε το Μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως.
2) Είναι αειπάρθενος. Η Εκκλησία μας έχει τη δογματική διδασκαλία της αειπαρθενίας, παρθένος η Παναγία προ τόκου, εν τόκῳ και μετά τόκον.
3) Είναι Παναγία όπως το λέγει η λέξη, δηλαδή Αγία Αγίων και αυτό διότι ήταν πεπληρωμένη από όλες τις αρετές. Η ακράδαντη πίστη της στον Θεό, η ταπεινοφροσύνη της, η υπακοή της στο θείο θέλημα, η υπομονή της, η σιωπή της, η γεμάτη χάρη της, η Κεχαριτωμένη, η Μεγαλόχαρη.
4) Η σιωπή της. Φύλασσε τους λόγους της Θείας διδασκαλίας εις την καρδίαν της πάντοτε.
5) Είναι μεσίτρια. Παίρνει τις προσευχές όλων μας, όλων των προσκυνητών και τις ανεβάζει στο θρόνο του Θεού. Έχουμε μεσίτρια την Παναγία διότι ξέρει από τον ανθρώπινο πόνο, από ασθένειες, από δοκιμασίες, από θλίψεις στη ζωή, αναλαμβάνει τις ικεσίες και τις δεήσεις μας και τις αναφέρει στο θρόνο του Θεού ως Πλατυτέρα των Ουρανών.
6) Αλλά το σημαντικότερο είναι Μάνα μας, η Μάνα του καθενός μας, η Μάνα του Ελληνικού Γένους. Πόσες και πόσες φορές δεν έσωσε η Παναγία το Έθνος μας· είναι η σώτειρα του Έθνους η Παναγία.
7) Αλλά και κάτι τελευταίο. Η Παναγία είναι και Οδηγήτρια. Οδηγεί τον καθένα από εμάς στον Χριστόν, που σημαίνει ότι το άπαν στη ζωή μας είναι αυτός ούτος ο Κύριος τον οποίον μας δείχνει η Παναγία, που περαιτέρω σηματοδοτεί ότι κέντρο της ζωής μας πρέπει να είναι ο Χριστός, η χριστιανική ζωή, η χριστοκεντρικότητα στη ζωή μας και σε μία εποχή μεταχριστιανική, σε μία εποχή που αποχριστιανοποιείται είναι ανάγκη να ξαναζωντανέψει η χριστοκεντρικότητα στη ζωή μας, να είναι κέντρο ο Χριστός που είναι το Φως του Κόσμου!
«Ὦ Παρθένε Θεία καί τῶρα Οὐράνια! Πῶς νά σέ δοξάσω; Μετάδωσε λοιπόν πλούσια στόν λαό σου, σ’ αὐτόν τόν κλῆρο σου, τό ἔλεός σου καί τά χαρίσματά σου, ὦ Δέσποινα. Δῶσε λύση τῶν δεινῶν πού μᾶς κατέχουν. Βλέπεις ἀπό πόσα καί ποία δεινά κατρυχόμαστε καί δικά μας καί ξένα καί τά ἐξωτερικά καί τά ἐσωτερικά. Φέρε τήν βοήθεια καί θεραπεία σου ὡς ἀντίμετρο στά πάθη μας, κατανέμοντας καί στίς ψυχές καί στα σώματα πλούσια τήν χάρι σου καί ἀξίωσέ μας, νά δοξάζουμε τόν προαιώνιο Λόγο πού σαρκώθηκε ἀπό σένα γιά μᾶς μαζί μέ τόν ἄναρχο Πατέρα Του καί τό Ζωοποιό Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες. Ἀμήν». (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς).
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
