Γράφει η Στέλλα Αναστασίου
(Πρόεδρος ΕΛΜΕ Ηλείας, Μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ,
Μέλος της Τομεακής Επιτροπής Ηλείας του ΚΚΕ)
Την ημέρα της Πρωτομαγιάς, την ώρα που η πρωτομαγιάτικη πορεία των σωματείων
έφτανε στο μνημείο Καλάκου για την κατάθεση στεφάνων είδαμε 2 στελέχη της Νέας
Αριστεράς να θέλουν να καταθέσουν στεφάνι μαζί με τα εργατικά σωματεία του νομού.
Αλήθεια που βρίσκονταν σε όλη την πορεία και στην κινητοποίηση μας έξω από αλυσίδα
Super Market στο Πύργο η οποία αξιοποιώντας τους νόμους Αχτσιόγλου-Βρούτση-Γεωργιάδη
είναι ανοιχτή 16 ώρες την ημέρα, δεν έχει Κυριακές και αργίες και είχε το θράσος να είναι
ανοιχτή και την ημέρα της Πρωτομαγιάς;
Πραγματικά δεν ντράπηκαν και μόνο που εμφανίστηκαν μόνο για τις φωτογραφίες αφού
μέχρι εκείνη την ώρα ήταν άφαντοι; Φυσικά δε θα μπορούσαν να κάνουν και κάτι άλλο γιατί ο
ένας από τους δύο σαν Βουλευτής έχει δώσει την ψήφο του για την κατάργηση του 8ώρου,
την Κυριακάτικη εργασία και μια σειρά άλλα αντεργατικά μέτρα.
Όμως εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και δεν ξεχνάμε αυτούς που ως
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν για την πρώτη φορά Αριστερά, που μοίραζαν αυταπάτες ότι
με ένα άρθρο και ένα νόμο θα έσκιζαν τα μνημόνια, που εξαπάτησαν τον λαό μέσω του
περιβόητου δημοψηφίσματος τον Ιούλη του 2015.
Δεν ξεχνάμε αυτούς που ως βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησαν στο ακέραιο
όλους τους μνημονιακούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά
νομοθέτησαν και αυτοί με τη σειρά τους δεκάδες αντιλαϊκούς-αντεργατικούς νόμους με πιο
εμβληματικούς:
● Το νόμο Αχτσιόγλου που χτυπούσε το απεργιακό δικαίωμα, τον κατώτατο μισθό, τις
Συλλογικές συμβάσεις κ.α
● Το νόμο Κατρούγκαλου που προχώρησε σε παραπέρα μείωση των συντάξεων και
αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, συρρίκνωσε το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων
κ.α.
Και μας έφεραν βέβαια το ακόμη πιο βάρβαρο 3ο Μνημόνιο που το ψήφισαν μαζί με τη
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ.
Αλήθεια ως τι εμφανίστηκαν; Ως τιμητές των δικαιωμάτων των εργαζομένων; Αυτοί που
σμπαράλιασαν τον εργάσιμο χρόνο; Αυτοί που επέβαλαν τη 12ωρη δουλειά στους
νοσοκομειακούς γιατρούς; Αυτοί που διατήρησαν τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών;
Αυτοί που επέβαλαν δουλειά 32 Κυριακές το χρόνο; Αυτοί που τελικά στήριξαν με όλες τους
τις δυνάμεις τις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ που επιτρέπουν και προωθούν τις 12 και 13 ώρες
εργασίας τη μέρα, όπως και τη δουλειά για έως και 12 συνεχόμενες μέρες;
Αναρωτιόμαστε τελικά γιατί δεν πήγαν να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά με κοινές
Συνεντεύξεις Τύπου με τους εργατοπατέρες του Εργατικού Κέντρου Πύργου όπως μας έχουν
συνηθίσει άλλωστε τα τελευταία χρόνια;
