Του Κώστα Διαμαντόπουλου
(Περιφερειακός Σύμβουλος με την παράταξη “Μαζί Αλλάζουμε – Δυτική Ελλάδα”)
Ο κανόνας του 80/20 είναι η βασική αρχή της ανάλυσης κατά Pareto και σημαίνει ότι το 80% των αποτελεσμάτων προκύπτουν από 20% των μέσων ή αιτίων. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει ο Vilfredo Federico Damaso Pareto (1848-1923), εμπνευστής του συγκεκριμένου κανόνα, με τη διεκδίκηση για Πανεπιστήμιο στην Ηλεία;
Το 80% της βιωσιμότητας ενός τμήματος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης είναι η ελκυστικότητα του γνωστικού αντικειμένου και οι “γέφυρες” που χτίζει με διαφορετικά επιστημονικά πεδία. Ένα γνωστικό αντικείμενο με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα κινητοποιήσει ανθρώπινους, οικονομικούς και τεχνολογικούς πόρους ικανοποιώντας τη ζήτηση που θα υπάρξει.
Διεκδικήσεις με σημαία “ σχολή να ναι κι ό,τι να ναι” ακόμα κι αν δικαιωθούν δε θα διασφαλίσουν τη σταθερότητα του εγχειρήματος στο μέλλον ιδιαίτερα σε συνθήκες ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αύξησης του στεγαστικού και μεταφορικού κόστους, ανάπτυξης της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και διαφαινόμενης αποσταθεροποίησης των περιφερειακών πανεπιστημίων .
Μια πραγματικά βιώσιμη Σχολή Ολυμπιακών Σπουδών στην Ηλεία θα είχε ως πυρήνα την επιστήμη του Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) . Παράλληλα θα εμπλουτιζόταν στα πλαίσια μιας διεπιστημονικής – διατομεακής προσέγγισης με πεδία όπως η Διατροφολογία – Διαιτολογία ( περίπτωση Τρικάλων), η Διοίκηση Αθλητισμού και η Λειτουργική Διαχείριση Τραυματισμών σε Αθλητές και Ασκούμενους (αποκατάσταση).
Ο ρόλος της Περιφέρειας στη διαμόρφωση μιας ενιαίας και συμπεριληπτικής πρότασης με όρους εφικτότητας και βιωσιμότητας είναι κρίσιμος.
