Του Παναγιώτη Κορισιάνου
(Δασολόγος και πρώην Διευθυντής Δασών Ηλείας)
Πολλές φορές ακόμα και τα συνδικαλιστικά όργανα, έχοντας μια μάλλον επιφανειακή προσέγγιση, αγνοούν σε βάθος τα προβλήματα του κλάδου και τα συσσωρευμένα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την απουσία της διαχείρισης των δασών.
Τα τελευταία χρόνια, η υπάρχουσα, ή μάλλον η ανύπαρκτη δασική πολιτική, δημιούργησε τεράστια προβλήματα και ειδικά οι νέοι άνθρωποι που εγκατέλειψαν άρον άρον την ύπαιθρο.
Η απασχόληση στα δάση και η σφριγηλή λειτουργία κάποτε της δασικής υπηρεσίας, είχαν δημιουργήσει σοβαρές συνθήκες απασχόλησης αλλά και πολύ καλές οικονομικές συνθήκες .
Η εκτός διαχείρισης των περισσότερων συμπλεγμάτων της χώρας και ειδικά στον Νομό μας, άφησαν σαν αποτύπωμα, τον μαρασμό των δασικών επαγγελμάτων, όπως του υλοτόμου, του ρητινοσυλλέκτη και των ανθρώπων που ασχολούνται με την συλλογή φυτοχώματος, ξυλανθράκων, ζωοτροφών, καθώς και παραγωγούς και μεταποιητές άλλων δασικών προϊόντων.
Η δασική οικονομία, ενώ προσέφερε κάποτε σημαντικά στο ποσοστό της Αγροτικής οικονομίας ( του πρωτογενή τομέα) στο ΑΕΠ της χώρας, σήμερα έχει συρρικνωθεί σημαντικά.
Υπάρχει άραγε προοπτική ανάταξης της δασικής οικονομίας;;
Αβίαστα λέμε ναι!!!!
Υπάρχουν σήμερα νέες τεχνολογίες και εξελίξεις της επιστήμης και σύμφωνα βέβαια με τις αρχές της αειφορικής διαχείρισης να παράξουμε νέα ποιοτικά προϊόντα όπως:
α) Παραγωγή βιομάζας από ταχυαυξή είδη ( παυλώνια, λεύκη, ευκάλυπτο) και μεταποίησή της σε pellets για ενεργειακούς σκοπούς.
β) Αξιοποίηση της υπορόφου βλάστησης σε πευκοδάση, που όχι μόνο βοηθούν την αντιπυρική προστασία αλλά χρησιμεύει και για παραγωγή βιομάζας για ενεργειακούς σκοπούς .
γ) Εφαρμογή της τεχνιτής νοημοσύνης και αξιοποίησης των ρομπότ στα δάση για παραγωγή στρόγγυλης ξυλείας και καυσόξυλων.
δ) Περιορισμός των εισαγωγών ξυλείας με προστατευτικούς δασμούς στις τρίτες χώρες και στήριξη της ντόπιας παραγωγής ξυλείας, προώθηση της και κάλυψη των αναγκών σε βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Εισαγωγή ξυλείας μόνο όταν εξαντληθούν τα ντόπια αποθέματα ξυλείας.
ε) Σύνταξη επιτέλους διαχειριστικών μελετών σε φυσικούς βοσκότοπους, έτσι ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές ζωοτροφών και να εφαρμοστούν με βάση τις αρχές της λιβαδοπονικής επιστήμης οι διαχειριστικές μελέτες. Οι βοσκότοποι είναι φυσικοί πόροι και πρέπει άμεσα να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες και την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.
στ) Αξιοποίηση αρωματικών – φαρμακευτικών φυτών των δασών, που με ορθολογική διαχείριση, μπορούν να προσφέρουν σημαντικά στην ορεινή οικονομία, ενώ η δημιουργία μιας τράπεζας γενετικού υλικού, είναι αναγκαία όσο ποτέ.
ζ) Προώθηση, σε ομαδικά μάλλον σχήματα των δασικών φρουτοφόρων θάμνων που μπορούν να δώσουν σημαντικά οικονομικά οφέλη στους ενδιαφερόμενους, λόγω των συγκριτικών πλεονεκτημάτων τους σε διατροφική αξία, όπως κράνα, αρώνια, ιπποφαές, μύρτιλα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να υπάρξει ανάταξη της δασικής οικονομίας, εφόσον οι δασικές και αγροτικές πολιτικές στηριχθούν και δοθεί με όλους τους τρόπους έμφαση στην ντόπια παραγωγή, χρηματοδοτηθεί η έρευνα, καλυφθούν οι κενές θέσεις των Δασολόγων αλλά και άλλων Γεωτεχνικών.
Τέλος, η ιδιωτικοποίηση των πάντων, πουθενά στον κόσμο δεν ευδοκίμησε.
