Όπως σας έγραψα πριν μερικές μέρες έχω ξεκινήσει την προσπάθεια ανάδειξης του αγνού αγωνιστή του 1821 Γεωργάκη Ολύμπιου που έπεσε σαν άλλος Λεωνίδας και σαν άλλος Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην Μονή Σέκου στην Β.Α. Ρουμανία τον Σεπτέμβριο του 1821.
Συνεχίζουμε την προσπάθειά μας αυτή και σας παρουσιάζουμε το δεύτερο αφιέρωμα για την δράση του με σκοπό να μάθουν οι αναγνώστες – αναγνώστριες για αυτό τον τεράστιο κατά την προσωπική μου άποψη αγωνιστή, την συνεισφορά του στην Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, το ηρωϊκό του τέλος αλλά και την συγκινητική ιστορία της οικογένειάς του.
Σκοπός μου να αναδειχθεί ο αγωνιστής σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, στις εκπαιδευτικές μονάδες και στο εξωτερικό.
Αυτό οφείλω και οφείλουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής στον τεράστιο αυτό αγωνιστή.

Γεωργάκης Ολύμπιος, Βέλκο Πέτροβιτις και Στάνα
Ο Γεωργάκης Ολύμπιος πέρασε στον Ρωσικό στρατό και πολέμησε πολλές φορές με απαράμιλλο θάρρος μαζί του τους Τούρκους.
Στις 19 Ιανουαρίου 1808, ο Γεωργάκης Ολύμπιος πήρε διαταγή από τον Αρχιστράτηγο Ισάκεφ να μεταβεί, μαζί με τα Ρωσικά στρατεύματα στη Μικρή Βλαχία, όπου και αντιπαρατάχθηκε σε όλα τα μέτωπα με τις ορδές του εχθρού σημειώνοντας και πάλι περιφανείς νίκες.
Αμέσως μετά μετέβη, μαζί με τα Ρωσικά στρατεύματα, στη Σερβία όπου αφάνισε κυριολεκτικά τους Τούρκους, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. 67 έγγραφο του Αρχιστρατήγου Ισάκεφ. Και για αυτό το νέο ανδραγάθημα, ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος της Ρωσίας εξέφρασε προς τον Ολύμπιο δημόσια την ευαρέσκειά του, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. Ημερήσια Διαταγή του.
Η συνάντηση με τον Βέλκο Πέτροβιτς και την Στάνα
Μετά την ειρήνη του 1809 και πάλι ο Ολύμπιος μετέβη στη Σερβία, κατόπιν διαταγής του Αρχιστρατήγου Γράφ Ουρούρκ, όπου ενώθηκε με τις δυνάμεις του αδελφοποιτού του Βέλκο Πέτροβιτς και από κοινού καταδίωξαν τις Τουρκικές δυνάμεις από την Πλάχοβα, Νεγοτήνη, Μπερζα, Μπρέγοβα και από το Κλάδοβον.
Αυτή την φορά όμως ο Ολύμπιος βρήκε τον Πέτροβιτς πανρεμένο. Λίγο καιρό πριν είχε παντρευτεί την δεκαεφτάχρονη, πανέμορφη Σέρβα Στάνα Ράντοβαν Πλίεστικ, που καταγόταν από την κωμόπολη Sikole της Ανατολικής Σερβίας, από αρχοντική και πλούσια οικογένεια.
Η Στάνα εκτός από ωραία ήταν και γενναία «ανδρική έφερεν την φρόνησιν και καρδίαν… μαχόμενη κατά των Τούρκων υπέρ της Σερβίας, της ιδίας πατρίδος της…», γράφει χαρακτηριστικά σύγχρονός της, που τη γνώριζε προσωπικά..
Όταν πρωτοσυνάντησε τον Γεωργάκη Ολύμπιο, τον οποίο σίγουρα είχε ακούσει πολλά για την ανδρεία και τα κατορθώματά του, εντυπωσιάστηκε από την λεβεντιά του, το ανδρικό του παράστημα και προπάντον από τον χαρακτήρα του.

(Πορτρέτο της Στάνας Ράντοβαν Πλίεστικ, που καταγόταν από την κωμόπολη Sikole της Ανατολικής Σερβίας, από αρχοντική και πλούσια οικογένεια).
Όλοι δε οι ιστορικοί παραδέχονται ότι ο Γεωργάκης Ολύμπιος ήταν από την ράτσα των μεγάλων, των κλασσικών Ελλήνων πολεμιστών. Το εντυπωσιακό ανδρικό παράστημα, το αδάμαστο θάρρος, τον ευθύ και τίμιο χαρακτήρα, το υψηλό φρόνημα, το μεγάλο και σταθερό ενθουσιασμό, την άμετρη αγάπη για την πατρίδα, την βαθιά πείρα του πολέμου, την άφταστη τόλμη, και προπάντων την πιστή φιλία.
Τόσο μεγάλη ήταν η απήχηση της μεγάλης προσφοράς του στον αγώνα του έθνους, ώστε ανάγκασε και τον Ιστορικό Φίνλευ να ομολογήσει πως «Ο Γεωργάκης Ολύμπιος υπήρξε άνδρας αγαθός, ενθουσιωδώς αφοσιωμένος εις τον Ελληνικό αγώνα και τρέφων μίσος άσπονδο κατά των Τούρκων».
Ήταν πολύ φυσικό και ανθρώπινο η καρδιά του Γεωργάκη Ολύμπιου να συγκινήθηκε από την ομορφιά και τα ευγενικά αισθήματα της Στάνας, αλλά ο ανδρισμός του, ο αγνός του χαρακτήρας και τα βαθιά αισθήματα φιλίας που έτρεφε προς τον σύζυγό της, δεν του επέτρεψαν να κάνει πονηρές σκέψεις.








