Αναμφισβήτητα, η υγειονομική κρίση έχει αρνητικές συνέπειες και στην οικονομία. Αυτές, όμως, οι συνέπειες γιγαντώνονται από την αδυναμία ή την άρνηση της Κυβέρνησης να διαχειριστεί με κατάλληλες πολιτικές το οικονομικό σκέλος της κρίσης. Πλέον, είναι έκδηλη η ανησυχία και η αγωνία των εργαζόμενων, των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των αγροτών, των κτηνοτρόφων και των αλιέων, των ανέργων, των νοικοκυριών για την επόμενη μέρα. Για το πως θα μπορέσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να διατηρήσουν τις δουλειές τους, τις επιχειρήσεις τους, για το πως θα μπορέσουν να βρουν εργασία, για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση.
Οι αποτυχημένοι κυβερνητικοί χειρισμοί έχουν διαμορφώσει μια ζοφερή κατάσταση, πλήττοντας βαριά και την ελληνική οικονομία. Τα στοιχεία, δυστυχώς, είναι αποκαλυπτικά. Η ύφεση έφτασε στο 8,2% το 2020, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ύφεση στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο και παράλληλα η τρίτη χειρότερη επίδοση στην ευρωζώνη. Επιπλέον, το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε, ενώ οι εργαζόμενοι στη Χώρα μας υπέστησαν την τρίτη μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος στην Ευρώπη για το 2020.
Όλα αυτά μεταφράζονται σε έκρηξη λουκέτων, σε μείωση μισθών, σε ανεργία και σε ραγδαία φτωχοποίηση.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ευχολόγια, ανούσιους πανηγυρισμούς και αντιλαϊκά νομοθετήματα που σφίγγουν ακόμη περισσότερο τη θηλιά στους πολίτες.
Υπάρχει διέξοδος απ’ όλη αυτή την κατάσταση; Μπορεί η κοινωνία μας να ελπίζει ότι θα μπει φρένο σ’ αυτή την κατρακύλα; Μπορεί να προσμένει σε καλύτερες μέρες;
Η απάντηση είναι πως ναι, υπάρχει η δυνατότητα να γίνει αυτό. Τι απαιτείται όμως;
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη και η εκπόνηση ενός συγκεκριμένου, άρτια δομημένου και συνεκτικού σχεδίου, που θα στοχεύει στην ενίσχυση και την υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας. Που θα μεριμνήσει για την επούλωση των «πληγών» που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της κρίσης, των υπονομευτικών και άστοχων πρακτικών της κυβέρνησης. Που θα εγγυηθεί την επανεκκίνηση της οικονομίας με όρους βιωσιμότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτό διαμηνύει από την αρχή της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, παραθέτοντας παράλληλα τεκμηριωμένες, πλήρως ρεαλιστικές και κοστολογημένες προτάσεις για να μπει ανάχωμα στη διαρκώς κλιμακούμενη οικονομική κρίση.
Είχαν προηγηθεί τα «Μένουμε Όρθιοι Ι και ΙΙ», σχεδιασμένα πάνω στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας που μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές λύσεις στην ανάσχεση της οικονομικής ύφεσης και στην προστασία των επιχειρήσεων, των εργαζόμενων, των ανέργων και των νοικοκυριών.
Πριν από λίγες μέρες, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας, παρουσίασε μια νέα ολοκληρωμένη πρόταση για την επόμενη μέρα της οικονομίας, δομημένη σε 3 βασικούς πυλώνες:
1) Ενίσχυση της ρευστότητας στις επιχειρήσεις, δίνοντας κυρίως έμφαση στις μικρομεσαίες. Αυτό, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει:
- Μετατροπή του συνόλου της επιστρεπτέας προκαταβολής σε μη επιστρεπτέα.
- Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών.
- Κρατικό δανεισμό για την κάλυψη τμήματος επιταγών και αγορών των επιχειρήσεων.
- Ειδικό ακατάσχετο λογαριασμό για τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες.
- Ρύθμιση οφειλών προς ΔΕΚΟ και ΟΤΑ.
- Μείωση ΦΠΑ εστίασης στο 6%
2) Ρύθμιση των χρεών της πανδημίας.
Σε ότι αφορά τα χρέη προς το Δημόσιο, είναι απαραίτητο να υπάρξει πλήρης διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων και διαγραφή μέρους βασικής οφειλής για κατηγορίες χρεών, με αποπληρωμή της υπόλοιπης οφειλής σε έως 120 δόσεις.
Σχετικά με τα χρέη προς τις Τράπεζες, για όσο καιρό διαρκέσουν οι έκτακτες συνθήκες, είναι αναγκαίο να υπάρξει αναστολή πληρωμών, περίοδος χάριτος για ρυθμισμένες οφειλές, επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής με αναπροσαρμογή επιτοκίου και διαγραφή μέρους της οφειλής για ευάλωτους και πληττόμενους.
3) Μια ολιστική πρόταση για ένα νέο πτωχευτικό δίκαιο που θα ρυθμίζει συνολικά το ιδιωτικό χρέος και θα εγγυάται την προστασία των ευάλωτων επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Απαραίτητες προϋποθέσεις γι’ αυτό είναι η κατάργηση του νέου Πτωχευτικού Νόμου, και η επαναφορά της προστασίας της κύριας κατοικίας.
Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, δίκαιο και ικανό να επανεκκινήσει βιώσιμα την οικονομία, προβλέποντας ίσες ευκαιρίες προς όλους, σε αντίθεση με τις πρακτικές της κυβέρνησης που απευθύνονται μόνο στους λίγους, και εκλεκτούς.
Ασφαλώς, κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα θα λυθούν γρήγορα και εύκολα. Στις κρίσιμες, όμως, στιγμές που περνάει η πατρίδα μας, οφείλουμε να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο, για ένα μέλλον που θα περιλαμβάνει το σύνολο της κοινωνίας. Είναι χρέος μας να νοιαστούμε για τη διαμόρφωση εκείνων των συνθηκών που θα εξασφαλίσουν την επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επιστημόνων, των παραγωγών και των νοικοκυριών, την αξιοπρεπή εργασία, που θα προστατέψουν τους ευπαθείς και ευάλωτους συνανθρώπους μας, που θα εντάξουν στην αγορά εργασίας τον άνεργο, που θα νοιαστούν για τις νέες και τους νέους μας, που τόσο πολύ πλήττονται από την κρίση.
Σε όλα αυτά πρέπει να εστιάσουμε, στοχεύοντας στη μείωση των ανισοτήτων, στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. Αυτές είναι οι προτεραιότητες της προοδευτικής διακυβέρνησης.
