Μια ιδιαιτέρα αρνητική εξέλιξη, που έρχεται να προστεθεί στα πεπραγμένα της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης, αποτελεί η κατάργηση για το Γενικό Λύκειο των καλλιτεχνικών μαθημάτων, της Καλλιτεχνικής Παιδείας, του Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου, αλλά και των μαθημάτων από το πεδίο των κοινωνικών επιστημών, της Κοινωνιολογίας και του Σύγχρονου Κόσμου: Πολίτης και Δημοκρατία, Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός.
Η σχετική απόφαση από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προχωρά στην κατάργηση συγκεκριμένης φύσης μαθημάτων και ωθεί στην απομάκρυνση των μαθητών από την κοινωνική ευαισθητοποίηση και τη γνώση των κοινωνικών θεσμών, στοιχεία ιδιαιτέρως σημαντικά στην πορεία της κοινωνικής ενσωμάτωσης του ατόμου.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταλλάξει το δημόσιο σχολείο από χώρο γνώσης, κοινωνικής διάπλασης και στοχασμού, σε ένα στείρο εξεταστικό κέντρο. Το απαξιώνει και το αποκόπτει απ’ οτιδήποτε το συνδέει με τις τέχνες και τον πολιτισμό, καταργώντας τα καλλιτεχνικά μαθήματα, τα μαθήματα από το πεδίο των κοινωνικών επιστημών και των μαθημάτων έρευνας (projects). Εκτός αυτού, η κατάργηση των καλλιτεχνικών και των κοινωνικοοικονομικών μαθημάτων αντιτίθεται στους θεμελιωμένους σκοπούς της εκπαίδευσης, σύμφωνα με τους οποίους οι μαθητές/τριες πρέπει να κατανοούν τη σημασία της τέχνης, της επιστήμης και της τεχνολογίας, να σέβονται τις ανθρώπινες αξίες και να διαφυλάσσουν και προάγουν τον πολιτισμό (άρθ. 1 του ν.1566/85). Στο ίδιο πλαίσιο, το Σύνταγμα μας προβλέπει: «H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους», (παρ. 1, άρθ. 16 Σ.).
Επιπλέον, δημιουργείται ζήτημα ίσων ευκαιριών μεταξύ των διαγωνιζόμενων μαθητών, καθώς η κατάργηση των μαθημάτων σχεδίου, τα οποία είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενα και προαπαιτούμενα για την εισαγωγή σε πανεπιστημιακές σχολές, όπως Αρχιτεκτονική, Σχολές Καλών Τεχνών, Γραφιστική, Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, ωθεί αναγκαστικά τους μαθητές στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα.
Η συγκεκριμένη απόφαση του υπουργείου Παιδείας, εκτός των ανωτέρω, θα έχει ως αποτέλεσμα και την απώλεια χιλιάδων οργανικών θέσεων μόνιμων εκπαιδευτικών, καθώς και θέσεων εργασίας αναπληρωτών. Εκπαιδευτικοί καλλιτεχνικών ειδικοτήτων (Εικαστικών, Μουσικής και Θεατρολογίας), Κοινωνιολόγοι, αλλά και Οικονομολόγοι θα υποστούν τις συνέπειες. Εάν ανατρέξουμε στο, όχι και τόσο μακρινό 2013, θα θυμηθούμε την κατάργηση ειδικοτήτων και τη διαθεσιμότητα 2.500 εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου – Μητσοτάκη το 2013. Φαίνεται, δυστυχώς, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Για τις παραπάνω αρνητικές εξελίξεις, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταθέσαμε ερώτηση προς την αρμόδια υπουργό, ζητώντας να μας ενημερώσει για την επιστημονική και παιδαγωγική τεκμηρίωση, υπό την οποία λήφθηκε η απόφαση κατάργησης ή και περιορισμού των μαθημάτων καλλιτεχνικών, έρευνας (projects) και κοινωνικοοικονομικών επιστημών από το ωρολόγιο πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου. Επίσης, θα πρέπει να μας πει αν υπήρξε διάλογος και συναίνεση με τους φορείς της εκπαίδευσης και αν υπάρχει σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ).
Την καλούμε, δε, να μας απαντήσει αν η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας επεξεργάζονται σχέδια διαθεσιμότητας μόνιμων εκπαιδευτικών και μείωσης του αριθμού των αναπληρωτών, οι οποίοι λόγω της απόφασης μένουν δίχως αντικείμενο διδασκαλίας και σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί, ώστε να διατηρηθούν οι οργανικές θέσεις των μόνιμων εκπαιδευτικών των συγκεκριμένων κατηγοριών ΠΕ, οι οποίες αποκτήθηκαν έπειτα από 10 και πλέον χρόνια «περιφοράς» των εκπαιδευτικών στην ελληνική επικράτεια.
Τέλος, η υπουργός οφείλει ξεκάθαρα να δώσει μια απάντηση αν είναι στις προθέσεις της να καταργήσει τα μαθήματα «Ελεύθερο Σχέδιο» και «Γραμμικό Σχέδιο», και από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για την εισαγωγή σε σχολές και τμήματα των ΑΕΙ που τα έχουν ως προ-απαιτούμενα ή υπάρχει συνειδητή ανακατεύθυνση των μαθητών που επιθυμούν να εξεταστούν στα συγκεκριμένα ειδικά μαθήματα, στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο άνισες ευκαιρίες μεταξύ των διαγωνιζόμενων μαθητών.
