Μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, πλήθος παλινωδιών και τραγικών κυβερνητικών χειρισμών έχουν οδηγήσει τη χώρα σε οριακές καταστάσεις, με την κοινωνία να έχει κυριευτεί από ανασφάλεια και αβεβαιότητα και την αγορά να βρίσκεται σε διάλυση.
Η κυβέρνηση στο διάστημα μεταξύ πρώτου και δεύτερου κύματος, είχε τη δυνατότητα να ενισχύσει το ΕΣΥ με καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό και απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή. Είχε το χρόνο να σχεδιάσει και να προετοιμάσει επαρκώς τη διαδικασία του εμβολιασμού.
Δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν έγινε. Οι νοσηλευτικές μονάδες μας λειτουργούν «στο κόκκινο», με τους υγειονομικούς μας να δίνουν ολομόναχοι την τιτάνια μάχη στην πρώτη γραμμή. Επιπλέον, αντί για 2 εκατ. εμβόλια το μήνα που τα κυβερνητικά στελέχη διατείνονταν ότι έχουν εξασφαλίσει, τελικά μάλλον θα αρκεστούμε σε κάποιες χιλιάδες εμβολιασμούς μηνιαίως και βλέπουμε… Όταν θα έρθουν τα άλλα, όταν είναι έτοιμος ο μηχανισμός…
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση σε μια δίχως προηγούμενο επίδειξη προκλητικής συμπεριφοράς, προσπαθεί να επιρρίψει τις δικές της ευθύνες στους γιατρούς για τη διαχείριση των ασθενών και τους θανάτους εκτός ΜΕΘ. Με αυτόν τον τρόπο δείχνει την «ευγνωμοσύνη» της στους υγειονομικούς, που πριν κάποιους μήνες μας καλούσε να χειροκροτήσουμε. Αυτό είναι το ευχαριστώ στους ήρωες, που κρατούν όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας, εκθέτοντας τους εαυτούς τους σε άμεσο κίνδυνο, όπως και σε όλους τους εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ και σε εργοστάσια, τους εργάτες γης, τους εργάτες καθαριότητας, τους διανομείς κ.α. που με κίνδυνο της υγείας τους εργάζονται γιατί είναι απαραίτητοι για την λειτουργία της κοινωνίας. Το πόσο ενδιαφέρεται για αυτούς το απέδειξε και με το επικοινωνιακό «σόου» των εμβολιασμών κυβερνητικών στελεχών και συγγενών τους, τη στιγμή που εμβολιασμοί υγειονομικών αναβάλλονταν γι’ αργότερα…
Υπάρχουν κυβερνητικές ευθύνες και για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας. Τεράστια ύφεση, που είναι η τέταρτη χειρότερη εντός της ευρωζώνης, υποχρηματοδότηση επιχειρήσεων, χαμένο εισόδημα των εργαζομένων, ανεργία, ανασφάλεια.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση επιμένει στο αφήγημα περί δαπάνης 24 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας, ποσό εντελώς εξωπραγματικό. Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, έχουν δοθεί μόλις 6,7 δισ., με τα 3,1 δισ. να είναι δάνεια σε ήδη υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, τα άλλα 15 δις τα είδε μόνο η Κυβέρνηση…
Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην αγορά, τη στιγμή που φορείς και εκπρόσωποι των παραγωγικών κλάδων, εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, εκπέμπουν διαρκές σήμα κινδύνου, επιζητώντας ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση.
Η Νέα Δημοκρατία πιστή στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όχι μόνο δεν προσπαθεί να προστατεύσει αυτούς που πλήττονται, αλλά επιχειρεί να εφαρμόσει πιστά την αντιλαϊκή ιδεοληψία της, συνθλίβοντας την πλειοψηφία των πολιτών, των αδυνάμων και των ευάλωτων. Ενδεικτική για αυτή την προσπάθεια της, είναι η Έκθεση Πισσαρίδη, στην οποία ούτε τα μνημόνια, ούτε η ύφεση, ούτε η πανδημία, δεν λαμβάνονται υπόψιν.
Με την κοινωνία να αγωνιά, η κυβέρνηση εμπαίζει και αποπροσανατολίζει τους πολίτες, εκμεταλλευομένη την κρίση για να «φροντίσει» τους λίγους και ισχυρούς, την οικονομική ελίτ, τους φίλους και ημέτερους.
Οδηγείται η χώρα σε ένα νοσηρό αδιέξοδο. Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου αρνούνται να μείνουν απαθείς. Επιδιώκουν και αγωνίζονται να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατρακύλα, σε αυτό το τέλμα στο οποίο έχει ρίξει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον ελληνικό λαό. Τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας απαιτούν άμεσες λύσεις με πρόσημο προοδευτικό και δημοκρατικές πρωτοβουλίες, ικανές να προτάξουν και να διασφαλίσουν την ποιοτική διαβίωση του συνόλου των πολιτών. Η παραγωγική ανασυγκρότηση, η κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, η ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, η προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η στήριξη της αγοράς με δίκαιο, βιώσιμο και πράσινο τρόπο, η διασφάλιση των δημοσίων αγαθών είναι τα κρίσιμα ζητούμενα. Αυτές είναι οι προτεραιότητες της προοδευτικής διακυβέρνησης που έχει ανάγκη ο τόπος και θα εμπιστευθεί ξανά ο λαός.
Τώρα είναι η ώρα για μεγάλες ενωτικές πρωτοβουλίες και προτάσεις.
