Ξεκίνησε η εφαρμογή του νέου πτωχευτικού νόμου για επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα. Έπεσε και το τελευταίο οχυρό της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Όλα στις τράπεζες, στα funds και στους servicers. Μεγάλοι χαμένοι οι πολίτες που θα δουν τις περιουσίες τους να χάνονται και τα σπίτια τους να βγαίνουν στο σφυρί.
Η Κυβέρνηση, μέσα στην πανδημία, προχωρά ακάθεκτη στην εφαρμογή μιας ακόμη δήθεν “μεγάλης μεταρρύθμισης”. Μετά το πιο παρατεταμένο και αποτυχημένο lockdown στην Ευρώπη, μοιάζει η Κυβέρνηση ν΄ αδιαφορεί για τη νέα οικονομική κρίση, για την μεγάλη ύφεση, για τη συσσώρευση νέων χρεών σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, για την τεράστια μείωση του εισοδήματος σε επαγγελματίες, εργαζόμενους και παραγωγούς, για το επικείμενο λουκέτο σε χιλιάδες επιχειρήσεις, για τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας.
Ζουν με τις εμμονές τους. Συνεχίζουν να τα δίνουν όλα στους λίγους και ισχυρούς. Αδιαφορούν για την αλλαγή πλεύσης σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, ακόμα και στις Η.Π.Α., τη Μέκκα του καπιταλισμού, που προσανατολίζονται σε ένα νέο οικονομικό μοντέλο με κοινωνικό πρόσωπο. Στην Ελλάδα ακολουθούν πιστά το σχέδιο Πισσαρίδη. Μια συνταγή αποτυχημένη, μπαγιάτικη, εκτός χρόνου και τόπου, η οποία ξεκάθαρα επιβουλεύεται και οδηγεί στην καταστροφή τα μεσαία και χαμηλά στρώματα.
Ας τα δούμε, όμως, αναλυτικά:
Ο νέος πτωχευτικός νόμος φέρνει εφιάλτες. Γιατί; Γιατί με την εφαρμογή του ο οφειλέτης που πτωχεύει χάνει όλη την περιουσία του, ακόμα και την πρώτη κατοικία.
Όσοι δανειολήπτες έχουν ατομικό εισόδημα πάνω από 7.000 ευρώ χάνουν αμέσως τα πάντα. Όσοι δανειολήπτες έχουν ατομικό εισόδημα έως 7.000 χαρακτηρίζονται ως ευάλωτοι οφειλέτες. Και πάλι, όμως, χάνουν την κυριότητα του ακινήτου τους. Και αυτοί αναγκάζονται να το μεταβιβάσουν σε έναν ιδιωτικό φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης και μπορούν να το νοικιάσουν, καταβάλλοντας ενοίκιο για δώδεκα χρόνια.
Αν δεν καταβάλλουν το ενοίκιο για 3 μήνες οδηγούνται και αυτοί σε έξωση. Αν τελικά καταφέρουν να πληρώσουν το ενοίκιο για 12 χρόνια έχουν το δικαίωμα να επαναγοράσουν το σπίτι τους. Θα πληρώσουν, όμως, την εμπορική αξία που θα έχει τότε το ακίνητο. Χάνουν ότι έχουν πληρώσει ως δόση δανείου. Χάνουν ότι έχουν πληρώσει ως ενοίκιο για 12 χρόνια και ξαναπληρώνουν το σπίτι τους. Και ποιος από τους ευάλωτους θα μπορέσει να συγκεντρώσει το ποσό που θα απαιτείται για να επαναγοράσει το σπίτι του; Δηλαδή πληρώνοντας στην πραγματικότητα δύο (!) ενοίκια; Κανένας!!!
Ωστόσο, ακόμα και αυτή η δήθεν ευνοϊκή ρύθμιση δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Αυτή τη στιγμή ο Φορέας και ο σχετικός μηχανισμός ενοικίασης δεν είναι ακόμη έτοιμος και μάλλον δε θα είναι νωρίτερα από το Πάσχα του 2022. Δηλαδή, ακόμα και το ελάχιστο «δικαίωμα στέγης» που προβλέπεται, επί της ουσίας αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται.
Για το ζήτημα αυτό ακόμα και δικηγόροι και δικηγορικοί σύλλογοι, έκαναν δημόσιες εκκλήσεις για το αυτονόητο, την αναβολή, έστω, της εφαρμογής του καταστροφικού νόμου έως τη λειτουργία του Φορέα και του μηχανισμού. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο νέος πτωχευτικός νόμος οδηγεί στην απόγνωση χιλιάδες επιχειρήσεις, επαγγελματίες, εργαζόμενους, ανέργους, αγρότες και νοικοκυριά. Οδηγεί σε τραγικές καταστάσεις και σε ξεσπίτωμα ολόκληρων οικογενειών.
Η Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τις ανάγκες της κοινωνίας. Εργαλειοποιεί επικοινωνιακά το ταμείο ανάκαμψης συνδέοντας την εκταμίευση των κονδυλίων με το αντιμεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα για να προωθήσει τα συμφέροντα αυτών που πραγματικά εκπροσωπεί. Οδηγεί την χώρα και τους πολίτες σε μια νέα χρεοκοπία.
Κάθε μέρα που περνά με την ΝΔ στην εξουσία, η χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε τέλμα. Χρέος μας είναι η ανατροπή αυτών των καταστροφικών πολιτικών. Η πορεία προς το αδιέξοδο για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, μπορεί να ανασχεθεί από μια προοδευτική κυβέρνηση, που θα ακυρώσει τα ισοπεδωτικά νομοθετήματα και θα επιδιώξει την κοινωνική ευημερία και συνοχή. Την ανάπτυξη που θα συμπεριλαμβάνει τους πολλούς.
Απαιτείται δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς αποκλεισμούς. Που επιδιώκει την ανάκαμψη για όλους. Που προωθεί ένα προοδευτικό μοντέλο με πρώτη προτεραιότητα τη μείωση των ανισοτήτων και της ανασφάλειας. Που εφαρμόζει στεγαστική πολιτική για όλους και διασφαλίζει τη λαϊκή κατοικία, που προστατεύει τους αδύναμους συμπολίτες μας.
