Η στυγερή δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, κυριολεκτικά μέρα μεσημέρι έξω από το σπίτι του, συγκλόνισε όλη την Ελλάδα και απασχόλησε τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, τις Ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν, εκτός των άλλων, έχει και πολιτική παράμετρο αυτό το ειδεχθές έγκλημα, εκτός της προφανούς και σωστής επιχειρηματολογίας ότι κάθε τέτοιου τύπου εγκληματική πράξη εναντίον μαχόμενου δημοσιογράφου είναι τραύμα στην ελευθεροτυπία, τη δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Η απάντηση είναι ότι έχει και μάλιστα μεγάλη, όταν η ίδια η κυβέρνηση 21 μήνες τώρα και η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση πριν, έχει κάνει σημαία της τα δόγματα της «μηδενικής ανοχής» και του «νόμος και τάξη».
Για να γίνω πιο σαφής: κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει σοβαρά την κυβέρνηση για το συγκεκριμένο έγκλημα, οφείλει, όμως, να της προσάψει λαϊκισμό και πολιτική αφέλεια, τουλάχιστον, στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την αντιεγκληματική πολιτική.
Το ότι η κυβέρνηση για άλλη μια φορά «περνάει κάτω από τον πήχη» των δικών της δεσμεύσεων και ισχυρισμών είναι σαφές και από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στη δολοφονία Καραϊβάζ.
Μετά από ένα 24ωρο ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον Υπουργό του για τη «γρήγορη εξιχνίαση της υπόθεσης», λες και ήταν θέμα εντολής του Πρωθυπουργού το να βρεθούν ή όχι οι δολοφόνοι του δημοσιογράφου. Φθηνά επικοινωνιακά κόλπα για να κρυφτεί η πολιτική αμηχανία. Αλλά η πραγματικότητα παραμονεύει. Ποια παράταξη χρησιμοποίησε και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και να ενισχύει τη σχετικοποίηση μεταξύ παραβατικότητας και οργανωμένου εγκλήματος για να κάνει επίδειξη εξουσίας και πυγμής;
21 μήνες τώρα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει κάθε συζήτηση και πρόταση της αντιπολίτευσης για την αντιεγκληματική πολιτική με αλαζονεία και έπαρση.
Ποια κυβέρνηση ενέταξε το μεταναστευτικό στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για να αλλάξει γνώμη μετά από 8 μήνες;
Ποια κυβέρνηση έδωσε την αρμοδιότητα για τα Καταστήματα Κράτησης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη;
Ποια Γενική Γραμματεία Υπουργείου έχει κάνει καθημερινή ρουτίνα τις απευθείας αναθέσεις;
Η αντιμετώπιση της παραβατικότητας για την Κυβέρνηση φαίνεται ότι εξαντλείται με το κυνήγι δεκαπεντάχρονων στους κινηματογράφους, με συλλήψεις δεκαπεντάχρονων σε πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, με βία και καταστολή σε φοιτητικές συγκεντρώσεις, με ξυλοδαρμούς πολιτών, με καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Οι προτεραιότητές της φαίνεται ότι εξαντλούνται στην ισχυρή αστυνομική φύλαξη τηλεπερσόνων, που απειλούν κυβερνητικά στελέχη, κατά τα λεγόμενά τους, ποιος ξέρει με ποιες πλάτες και ποια στοιχεία.
Τη στιγμή που η κατάσταση με το οργανωμένο έγκλημα έχει ξεφύγει, είναι προκλητικό η Κυβέρνηση, για επικοινωνιακούς λόγους, να ισχυρίζεται ότι λύνει το πρόβλημα της ανομίας με την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και τις εφόδους σε σπίτια ανυποψίαστων οικογενειών, σε πλατείες και πανεπιστήμια.
Όσα κόλπα και επικοινωνιακά τεχνάσματα και αν χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση, οι πολίτες αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Γνωρίζουν ότι οι κυβερνητικοί χειρισμοί και στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας έχουν αποτύχει, επιτρέποντας να κάνουν την εμφάνισή τους όλο και πιο συχνά φαινόμενα σκληρής βίας και δολοφονικών επιθέσεων. Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χρυσοχοΐδης οφείλουν ν΄ αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη μπορούν και πρέπει να ρίξουν φως, να εξιχνιάσουν τα εγκλήματα και ν΄ αποκαταστήσουν τα τραύματα του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας.
Το οργανωμένο έγκλημα αντιμετωπίζεται από μια οργανωμένη και δίκαιη πολιτεία, που έχει ως προτεραιότητά της το κράτος δικαίου και όχι την επικοινωνιακή διαχείριση.
