Επιτέλους, ο κ. Μητσοτάκης ήρθε να μιλήσει στο Κοινοβούλιο για το έγκλημα των Τεμπών, αφού πρώτα είχε καταπατήσει τον κανονισμό της Βουλής, σχετικά με όλα όσα προβλέπονται στην προ ημερησίας συζήτηση.
Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, έναν Πρωθυπουργό εριστικό και διχαστικό, που, για να διασωθούν αυτός και η κυβέρνησή του, μίλησε ξανά για θεωρίες συνωμοσίας και τερατουργήματα. Είδαμε, όμως, και έναν Πρωθυπουργό φοβισμένο και πανικόβλητο. Έναν Πρωθυπουργό που αδυνατεί να αντικρούσει τις ισχυρότατες ενδείξεις προσπάθειας συγκάλυψης που υπάρχουν στην υπόθεση των Τεμπών. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε να δεχθεί την κατάθεσή του στην προανακριτική επιτροπή, μετά από σχετικό ερώτημα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτη Φάμελλου.
Κατά τα άλλα, ο Πρωθυπουργός μιλάει για αλήθεια και δικαιοσύνη. Δεν μπορεί να πείσει, όμως, κανέναν, καθώς ο ίδιος και η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκαν να παραπέμψουν στη δικαιοσύνη για να κριθούν, όλους όσους εμπλέκονται στην υπόθεση. Αρνήθηκαν την προανακριτική επιτροπή σχετικά με τη δικογραφία που έστειλε στη Βουλή η ευρωπαία εισαγγελέας για τη σύμβαση 717, αρνήθηκαν να κληθούν κρίσιμοι μάρτυρες στην εξεταστική επιτροπή-φιάσκο, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε σε συνέντευξή του.
Παρ’ όλα αυτά, «ομολόγησε» επί της ουσίας -γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά- ότι επί διακυβέρνησής του ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε -και λειτουργεί- με μη ασφαλή τρόπο, δίχως να έχει γίνει τίποτα για να τον εκσυγχρονισμό του. Για να προσθέσει ότι το 2027, η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη πρόκειται να γίνει ασφαλής! Τα ερωτήματα που προκύπτουν, είναι τα εξής: γιατί τόσο καιρό δεν έκανε το παραμικρό η κυβέρνησή του για τον σιδηρόδρομο; Ήδη ο κ. Μητσοτάκης κυβερνάει πάνω από 5,5 χρόνια.
Επίσης, ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να αλλάξει την ατζέντα, ανακοινώνοντας από το βήμα της Βουλής ότι θα επιχειρήσει να κατοχυρωθεί συνταγματικά η αξιολόγηση στο δημόσιο. Επενδύει -πάλι- στον κοινωνικό αυτοματισμό, διχάζοντας, απειλώντας και εκβιάζοντας. Αυτό που δεν έχει αντιληφθεί, είναι ότι η κοινωνία ούτε φοβάται, ούτε εκβιάζεται, ούτε απειλείται, αλλά ενωμένη, απαιτεί με δυναμισμό τα δίκαιά της, όπως περίτρανα αποδείχτηκε στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.
Η Χώρα χρειάζεται προοδευτική διέξοδο. Χρειάζεται να απαλλαγεί από έναν Πρωθυπουργό που κινδυνολογεί και λασπολογεί, από μια κυβέρνηση ανίκανη και επικίνδυνη που έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη των πολιτών. Πρόταση δυσπιστίας, λοιπόν, για να φύγουν. Η ελληνική κοινωνία ζητάει την αλήθεια για τα Τέμπη, απαιτεί την πραγματική απόδοση ευθυνών και την τιμωρία όλων όσων εμπλέκονται για όλα τα αδικήματα. Απαιτεί ασφάλεια στις μετακινήσεις, προστασία από την ακρίβεια και τα καρτέλ, ισχυρή δημόσια υγεία και παιδεία, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, προάσπιση και ενίσχυση του κράτους δικαίου. Για όλα αυτά, χρειάζεται πολιτική αλλαγή. Ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να την εγγυηθεί.
