Η κυβέρνηση δίνει μεγαλύτερο βάρος στην επικοινωνία, παρά στην ουσία. Καταβάλλει μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει για την αποτελεσματικότητα των επιλογών της στην αντιμετώπιση της πολυδιάστατης κρίσης. Προσπαθεί επιτηδευμένα να παρουσιάσει μια εικόνα ότι ελέγχει την κατάσταση, ένα αφήγημα ότι τα καταφέρνει.
Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Οι κυβερνητικές παλινωδίες στην υγεία, στην οικονομία, στην παιδεία, αποδεικνύουν περίτρανα την ανεπάρκειά της στην ανάσχεση της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, που εντείνονται από τις λανθασμένες επιλογές της. Το διαρκές «άνοιξε- κλείσε», δίχως την παραμικρή υποψία λογικής και στοχευμένου πλάνου, τα δήθεν έξυπνα, αλλά παντελώς αποτυχημένα μέτρα, έχουν προβληματίσει και εξουθενώσει τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, που προσπαθούν επίπονα να σταθούν στα πόδια τους.
Πώς, όμως, να συμβεί αυτό, όταν η πανδημία βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της, με τα κρούσματα και τους διασωληνωμένους να καταγράφουν το ένα θλιβερό ρεκόρ μετά το άλλο; Πώς η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, οι εργαζόμενοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, οι άνεργοι και τα νοικοκυριά ν΄ αντιμετωπίσουν την εξουθενωτική πραγματικότητα; Πώς να μπορέσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες, όταν η καθημερινότητά τους κατακλύζεται από ραγδαία μείωση του εισοδήματος και της απασχόλησης, από πρωτοφανή ύφεση, από «βουνό» εκκρεμών υποχρεώσεων;
Οι απαντήσεις της κυβέρνησης στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα είναι αποκαρδιωτικές και εκ του αποτελέσματος ανεπαρκείς και αποτυχημένες. Η επιστρεπτέα προκαταβολή, ένα νέο δάνειο δηλαδή, η αναστολή της εργασίας με τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και η μετάθεση για αργότερα της πληρωμής ορισμένων υποχρεώσεων, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν τη λύση στο κρίσιμο ζήτημα της ουσιαστικής στήριξης της οικονομίας και των πολιτών.
Μπορεί ν΄ ανατραπεί αυτό το μαύρο σκηνικό που έχει στηθεί στις πλάτες της πραγματικής οικονομίας και της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας του τόπου;
Υπάρχει η δυνατότητα να μπει ανάχωμα, που θα επιτρέψει την επανεκκίνηση της οικονομίας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από την αρχή της κρίσης, εδώ και ένα χρόνο, βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία και διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς της αγοράς, αφουγκραζόμενος τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους, προτείνοντας επωφελείς λύσεις, που μπορούν ν’ ανακουφίσουν επιχειρήσεις και εργαζόμενους. Διατυπώνει ένα στοχευμένο, δυναμικό, συνεκτικό, πλήρως κοστολογημένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα, με κύριους άξονες την παροχή ρευστότητας και τη στήριξη του εισοδήματος των νοικοκυριών. Προς αυτή την κατεύθυνση επισημαίνει ότι:
– Είναι αναγκαίο να μετατραπεί η επιστρεπτέα προκαταβολή σε μη επιστρεπτέα, παράλληλα με την επιδότηση της εργασίας με κάλυψη του ασφαλιστικού και μισθολογικού κόστους,
– είναι, επίσης, αναγκαίο, να δημιουργηθεί ακατάσχετος εμπορικός λογαριασμός, να υπάρξει γενναία ρύθμιση των πανδημικών χρεών και να μειωθεί ο ΦΠΑ στο 6% ειδικά για την εστίαση,
– πρέπει να υπάρξει ενεργοποίηση εγγυοδοτικών εργαλείων από την Αναπτυξιακή Τράπεζα, αλλά και εργαλείων ρευστότητας, όπως οι μικροχρηματοδοτήσεις, που είχαν δρομολογηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,
– πρέπει να εφαρμοστεί ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, το οποίο γιγαντώθηκε μέσα στην πανδημία και να υπάρξει μέριμνα για την απομείωσή του.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση επιμένει σε ημίμετρα, που στην ουσία δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα, αντιθέτως δημιουργούν περισσότερα. Οι αδέξιοι χειρισμοί της, αλλά και αποφάσεις, όπως η επαναλειτουργία μικροεπιχειρήσεων και λιανεμπορίου, δεν μπορούν να προσδώσουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, αν δεν στηριχθούν πραγματικά και συνολικά οι φορείς της πραγματικής οικονομίας.
Όπως επίσης, δε βοηθούν και όλα τα νομοθετήματα, που μέσα στην πανδημία, σφίγγουν τη θηλιά ακόμα περισσότερο στους πολίτες. Αλήθεια, ο νέος πτωχευτικός κώδικας, που έσπευσε να θεσμοθετήσει η κυβέρνηση, έχει αναπτυξιακό αποτύπωμα; Προφανώς όχι… Αντίθετα βυθίζει ακόμα περισσότερο την κοινωνία και την οικονομία της χώρας.
Οι κυβερνητικοί χειρισμοί προκάλεσαν αλυσιδωτή έκρηξη ανισοτήτων στο οικονομικό πεδίο, τροφοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τη βίαιη αναδιάρθρωση της οικονομίας, με μοναδικούς κερδισμένους τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση ποτέ δεν έθεσε ως στόχο να προστατέψει πραγματικά τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, τον εργαζόμενο, τα νοικοκυριά, τον άνεργο.
Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και η ειδοποιός διαφορά του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη στήριξη και επανεκκίνηση της οικονομίας. Ενός σχεδίου που προτάσσει την ευμάρεια ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου, ενός σχεδίου που στοχεύει στην ενίσχυση όλων των παραγωγικών κλάδων. Ενός σχεδίου που, δυστυχώς, η κυβέρνηση επιλέγει, συνειδητά, να απορρίπτει, αφήνοντας την πλειοψηφία των πολιτών μόνη και αστήρικτη.
