Κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, η καρδιά κάνει μια στάση στο πιο γνώριμο και ζεστό της καταφύγιο: τη μητέρα.
Δεν είναι τυχαία η Κυριακή. Είναι η μέρα που, χωρίς πρόγραμμα, μαζεύεται η οικογένεια. Που γεμίζει το σπίτι μυρωδιές, φωνές, γέλια και λίγη γκρίνια όλα δεμένα με μια αγάπη που δεν ζητά αντάλλαγμα.
Η μητέρα είναι η πρώτη αγκαλιά, το πρώτο πρόσωπο που μας κοίταξε με καλοσύνη πριν καταλάβουμε καν τι σημαίνει η λέξη. Είναι αυτή που έμεινε όρθια όταν όλοι οι άλλοι λύγισαν. Που κράτησε ισορροπίες, που έκανε χώρο για όλους, που σήκωσε βάρη χωρίς να το δείχνει.
Δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια. Την αναγνωρίζεις στα μικρά, στα καθημερινά, σε όσα έκανε πάντα αθόρυβα και με αυτονόητη αγάπη.
Σήμερα δεν λέμε απλώς «Χρόνια Πολλά». Σκύβουμε το κεφάλι με σεβασμό και λέμε ευχαριστώ.
Σε όλες τις μαμάδες που είναι εδώ. Σε εκείνες που μας βλέπουν από αλλού. Σε αυτές που παλεύουν καθημερινά, συχνά μόνες, για να κρατήσουν όρθια τη ζωή των παιδιών τους.
Και, πάνω απ’ όλα, στη μάνα που δεν φαίνεται, αλλά πάντα υπάρχει. Στη μνήμη, στο βλέμμα, σε μια φράση που λέμε όπως την έλεγε.
Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες του κόσμου. Στους ανθρώπους που απέδειξαν ότι η αγάπη δεν έχει όριο, μέτρο ή τέλος.
«Και για όσους από εμάς δε τις έχουμε κοντά, να θυμόμαστε πως η μητέρα δεν φεύγει ποτέ πραγματικά. Είναι πάντα παρούσα στη μνήμη μας, στη σκέψη μας, σε κάθε στιγμή που τη χρειαζόμαστε».
Αριστείδης Παναγιωτόπουλος
Δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας
