Επιμέλεια:
Θοδωρής Λάμπρος
Όταν ο Θοδωράκης Δεληγιάννης, τέλη του 1820 κι αρχές του 1821, ήτανε φυλακισμένος από τους Τούρκους στην Τριπολιτσά, πολλοί φοβόντανε πως τ’ άλλα του αδέρφια δε θα λαβαίνανε μέρος στην Επανάσταση από φόβο μη σκοτώσουν οι Τούρκοι τον αδερφό τους.
Άμα ο Κανέλλος Δεληγιάννης (φωτό) έμαθε το λόγο, είπε:
«Οι Δεληγιανναίοι είναι τόσο πολλοί, που και να σκοτώσουνε καμπόσους οι Τουρκαλάδες, πάλι θα μείνουν αρκετοί για να τους πολεμάνε».
(Μέριμνα, 22/9/1862. Διηγημένο από τον Θ.Π. Δεληγιάννη, ανεψιό του Κανέλλου, την ημέρα του θανάτου του θείου του, τέλη Σεπτεμβρίου 1862).
