Επιμέλεια:
Θεόδωρος Λάμπρος
Είναι μια έκφραση που συνηθίζεται να λέγεται με πειρακτικό ύφος για μια συγκέντρωση ή μια διαδήλωση, που έχει λίγους ακροατές ή διαδηλωτές. Λένε πως πρώτη φορά ειπώθηκε από τον καπετάν Λέκκα, Αθηναίο οπλαρχηγό της Επανάστασης του 1821.
Ήταν λίγο πριν ριχτούν εναντίον μιας Τουρκικής δύναμη. Τους συνιστούσε, γελώντας ν’ αραιώσουν για να κάνουν μεγάλη εντύπωση. Αλλά σ’ εκείνα τα χρόνια, που η λεβεντιά και η παλικαριά ήταν Ελληνικό προνόμιο, δε χρειαζόταν κανένα τέχνασμα για την επιτυχία. Το ατρόμητο θάρρος και η ψυχωμένη καρδιά των αγωνιστών παρέα με το γιαταγάνι και το καριοφίλι ήξερε να γκρεμίζει τα εχθρικά κάστρα και ν’ αποτρέπει τους αντιπάλους.
