Άρθρο του (Πυργιώτη) Γιώργη ΤάΚη Δόξα – Λαμπρινόπουλου
Είναι βέβαιο ότι σταθερά (Κοινωνικά και Ατομικά) ξεχνάμε τις διαχρονικές Αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού και δεν τιμάμε τον ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ. Να μιλάμε με καθαρότητα στις (όποια) συνάξεις για ΠΡΑΞΕΙΣ ή ΓΕΓΟΝΟΤΑ (μικρά ή μεγάλα) που αφειδώς και με καθαρότητα Σκέψης και Ψυχής φωτίζουν τα σκοτάδια σε Προσωπικό ή Κοινωνικό Επίπεδο.
Ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για οποιαδήποτε ΠΡΑΞΗ / ΕΝΕΡΓΕΙΑ / ΕΚΔΗΛΩΣΗ ξεκινάει για την Προσφορά για να στηρίξει Πόνο· Αγωνία· Τραγωδία· Ηθικό Πρόβλημα και ΑΣΘΕΝΕΙΑ.
Λογικά θα αναρωτηθείτε «τι θέλει να μας πει ο «φιλόσοφος» Ποιητής»; Είναι γνωστό ότι από το 2015 (και δυστυχώς) μέχρι Σήμερα είμαι σε τραυματική (Ψυχική και σωματική) εμπειρία / πορεία με τον ΚΑΡΚΙΝΟ. Δεν θα αναφέρω Ονόματα· Εκδηλώσεις συμπαράστασης· Μηνύματα· Καλέσματα σε Συγκεντρώσεις· Δωρεές για την κάλυψη Θεραπειών ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ.
Και δημόσια ομολογώ ότι αν Σήμερα ή Αύριο παραμένω εν ζωή και δη Μαχητής, είναι η ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ… Υπήρξαν στιγμές (ειδικά κατά την παραμονή μου στις Αίθουσες Εντατικών Θεραπειών) ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ για την ζωή μου που δεν εξηγήθηκαν ως Ιατρική ή Θεραπευτική παρέμβαση.
Το σημερινό Κείμενο (σε συνδυασμό με τα ανωτέρω) είναι ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από Καρδιάς στον Σεβαστό μου Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης Κ.κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟ για την Πολύμορφη (που συνεχίζεται…) ΣΤΗΡΙΞΗ του από την πρώτη ημέρα της περιπέτειας με τον ΚΑΡΚΙΝΟ.
Πάντοτε Πίστευα· αλλά η 10ετής περιπέτεια με τον ΚΑΡΚΙΝΟ (σταθερά μεταξύ Ζωής και Θανάτου) με την (εξ αποστάσεως) Ευλογία και Προσευχή του Σεβαστού Μητροπολίτη, επιβεβαιώνει ότι η ζωή μου είναι ως εκ Θαύματος.
Ολοκληρώνω: Οι (απανταχού) Ηλείοι πρέπει νάμαστε υπερήφανοι (και τυχεροί) που έχουνε την Ευλογημένη Παρουσία του Μητροπολίτη Κ.κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ…
